نظری که برای روز آخره، فقط می‌تونه حال خوبی که از این نمایش فاخر دریافت کردم رو ثبت کنه!
دمتون گرم که کلی حالمون رو خوب کردید. ?????

نمایشی که از دیدنش پشیمون نمیشید! بعد از کرونا کلی اجرای حرص درار دیدم و کم کم داشتم نا امید میشدم از نمایش ها. نمایش هایی که توی تیوال نمره بالایی داشتن و وقتی که به عنوان تماشاگر میدیمشون، انقدر بد بودن که حتی دوست نداشتم دیگه صفحه‌شون در تیوال رو باز کنم... اما راجع به این نمایش عزیز اگر بخوام صحبت کنم:
بازی درجه یک بازیگرها که نشون میده کلی زحمت و تلاش پشت تمام اکت ها و حتی میمیک ها بوده. همه چی هماهنگ با صدا و نور و بازیِ بازیگرها با هم بود. نمایشنامه به یکی از بهترین شکل‌های ممکن تبدیل به نمایش شده که البته، نیاز به تفکر و تمرکز داره درک مسائل.( خود من دفعه اول ، محو بازی ها بودم و نتونستم بفهمم?) من واقعن این نمایشو دوست دارم و هربار یه گروه از رفقامو با خودم برمی‌دارم میارم. داخل پرانتز بگم اگر فکر می‌کنید فامیل عواملم چون تعریف می‌کنم از کار، کافیه یه بار نمایش ببینید تا شما هم تبدیل به فامیل بشید:???
در نهایت‌هم از حامد جان شایسته تشکر می‌کنم که برای وقت و پول تماشاگر ارزش قائل شد و با زحمت زیاد عامل تمام این هماهنگی ها و لذت ها بود.
یه پنج ستاره نوش جون تک تک بچه‌ها.
از ته دل امیدوارم درخشش شمارو تو هر نقطه‌ای از نمایش که دوست دارید ببینم..??
در آخر بگم که وقتی سیل میاد ماهی‌ها، مورچه ها رو می‌خورن و وقتی سیل تموم میشه مورچه‌ها، ماهی هارو.

سلام. صدای شاتر دو تا دوربین عکاسی سمت چپ و راست از اول تا آخر نمایش چیز دلچسبی نیست اصلن. نمایش ارزش یک بار دیدن رو داره با این که خیلی کار سختی داشتن برای اجرای فیزیکال انا خیلی خوب ۹۰ دقیقه اجرای بدن رو از بازیگران زحمتکش دیدم. خدا قوت بهشون!
متاسفانه من انقدر سر دوربین های عکاسی حواسم پرت شد که نمی‌تونم راجع به داستان چیزی بنویسم.