در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال عطا صادقی | دیوار
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 17:02:40
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
اول از همه بسیار تبریک می‌گویم به گروه اجرایی به‌خاطر روی صحنه‌بردن چنین نمایشی. به معنای واقعی کلمه از تماشای این نمایش لذت بردم و حسم این بود که دارم از آن جنس بیگ پروداکشن‌هایی می‌بینیم که پیش از این در برادوی یا لندن یا سن‌پترزبورگ دیده‌ام و خیلی خوش‌حال شدم که در ایران هم چنین نمایش‌های بسیار خوب طراحی‌شده‌ای روی صحنه می‌آید. البته پیش از این و توی همین سالن نمایش‌های دیگری که طراحی و اجرای آن تحسین برانگیز بود، دیده بودم. نمایش‌هایی مثل: مفیستوی مسعود دلخواه یا انسان/اسب، پنجاه/پنجاه مرتضی اسماعیل کاشی.

چیزی که بیش از هر چیز در این نمایش به چشم می‌آمد، کارگردانی درست و طراحی دقیق این نمایش چه در فرم و چه در محتوا بود. بازی‌ درخشان نور و سایه، موسیقی تاثیرگذار و متناسب با پرفورمنس، اجرای دقیق بازیگران پشت پرده‌ها، نورپردازی فکرشده و درست باعث شده بود ما شاهد اثری شکوهمند در بخش فرم کار باشیم و دراماتورژی درست نمایش‌نامه‌ی ایبسن به هم‌راه بازی خوب بازیگران نمایش و میزانسن‌های درست تماشاگر را با این نمایش خوش‌ریتم هم‌راه می‌کرد.

جن‌زدگان که البته با عنوان اشباح نیز در ایران ترجمه شده، اگر اشتباه نکنم بعد از نمایش‌نامه‌ی خانه‌ی عروسک و پیش از نمایش‌نامه‌های دشمن مردم، مرغابی وحشی، بانوی دریایی، هدا گابلر و استاد معمار نوشته شده و از نمایش‌نامه‌های ناتورالیستی ایبسن به حساب می‌آید با تاکید بر این‌که فرار از جبر محیطی ... دیدن ادامه ›› و موروثی امکان‌پذیر نیست.

قصه‌ی نمایش را لو نمی‌دهم و خودتان ببینید فقط توجه داشته باشید که مدت زمان نمایش نزدیک به دو ساعت است و با این‌که کار به‌هیچ‌وجه خسته‌کننده نیست اما آمادگی ذهنی دیدن یک نمایش به‌نسبت طولانی را داشته باشید و خسته به سالن نروید.
اول این‌که خیلی خوش‌حالم این نمایش‌نامه خیلی نزدیک به اجراهای جهانی در ایران نیز روی صحنه رفته است. درباره‌ی متن که نیازی به تعریف نیست و مشخص است نمایش‌نامه‌ای که برنده‌ی جایزه‌ی پولیتزر شده، حائز چه کیفیتی است، اجرای این نمایش هم همه چیزش به‌جا و درست بود. ریتم خوب، کارگردانی خوب و بازی‌های خوب. بعضی از تئاترها هستند که آدم بعد از دیدنش لذتی عمیق را حس می‌کند، لذتی که تا چند روز با آدم است و برای من این نمایش یکی از آن‌ها بود.

تشکر می‌کنم از گروه اجرایی، چون مشخص است برای آن‌که کار به این خوبی دربیاید، زحمت زیادی کشیده‌اند و حتا جزئیات را به حال خود رها نکرده‌اند. چه‌قدر لهجه‌ی انگلیسی معلم و دانش‌آموز پسر درست است و چه‌قدر عدم تسلط کامل بقیه‌ی دانش‌آموزها به انگلیسی خوب از کار درآمده است.

از آقای غلامی پیش از این، «صددرصد مرده» را دیده بودم که کار خوبی بود و این نمایش به‌نظر من نسبت به آن چند گام به جلو است و به‌طور قطع بعد از این کارهای ایشان را دنبال می‌کنم.

توضیح آخر این‌که حدود هشتاد درصد این نمایش به زبان انگلیسی است که البته به هیچ وجه انگلیسی پیچیده‌ای نیست و قابل‌فهم است. با این‌حال بهتر ... دیدن ادامه ›› است بالانویس‌ها هماهنگی بیشتری با دیالوگ‌ها داشته باشند چون در شبی که من اجرا را دیدم، یعنی دوشنبه شب، متاسفانه چندان سینک نبود.

باز هم تشکر می‌کنم از همه‌ی اعضای این گروه و تماشای این نمایش را به‌شدت پیش‌نهاد می‌کنم.
ممنونم آقای عطا عزیز
نظر لطف شماست قربان
مرسی از اینکه تشریف آوردید
خوشحالم که نمایش و دوست داشتید🌹🌹😍
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
با احترام به گروه اجرایی، متاسفانه این کار به هیچ‌وجه مطابق سلیقه‌ی من نبود.

متوجه نشدم این‌که افراد به زبان خودشان صحبت می‌کردند، چه ارزش افزوده‌ای برای این نمایش داشت. متوجه نشدم چرا این‌قدر بازیگرها داد می‌زدند.

اما بزرگترین مشکل من با این نمایش، متن آن بود که به نظر من هیچ درامی در آن شکل نگرفت.

کارگردانی، طراحی صحنه، نور و حرکات نمایش به‌نظرم خوب بود.
از گروه محترم اجرایی سوالی دارم:
نمایش‌نامه تا چه حد گرفتار جرح و تعدیل شده؟
سلام
نمایشنامه بدون هیچ تغییری اجرا میشود
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
امشب این نمایش رو دیدم و ضمن تشکر از گروه اجرایی، متن این نمایش به هیچ‌وجه سلیقه‌ی من نبود
ممنون که تشریف آوردید و ما رو تماشا کردید 🙏🏻🌹
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
با تشکر از زحمات این گروه ساده و صمیمی، به‌نظرم این تئاتر نمایش بدی نبود اما ایراداتی هم داشت، به‌خصوص در پیش‌برد درام در نمایش‌نامه‌. (به نویسده‌ی محترم پیش‌نهاد می‌کنم اگر خواست باز هم در این فضاها چیزی بنویسد، نگاهی به نمایش‌نامه‌ی »پچپچه‌های پشت خط نبرد« علیرضا نادری بیندازد.)

البته نمایش لحظات خوب و تأثیرگذاری هم داشت، به‌ویژه تک‌گویی‌های بخش پایانی آن.

چیزی که اما برای من خیلی عجیب بود تماشاگرهایی بودن که نصف نمایش رو داشتن قهقهه می‌زدن که خوش به حالشون. اعتراضی ندارم و خندیدن حق تماشاگره، من خودم تو تئانرها خیلی خوش‌خنده‌ام و به ترک دیوار هم می‌خندم اما امشب این‌جوری بودم که اگه چیز خنده‌داری هست، بگید ما هم بخندیم 😂.

امیرمسعود فدائی، دی نوش مومنی رخ و امید یوزی این را خواندند
علی پیمان این را دوست دارد
امان از اون تماشاگرا که خیلی جاها با صدای بلند حرف هم میزدن.
ممنون از حضورت آقا.
حتما به نکاتت توجه میکنم
مرسی که حضور پیدا کردی و وقت گذاشتی برای من و تیمم.
ارادت🤍💫
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
چون خودم با دو تا گربه هم‌خونه‌ام با علاقه‌ی زیاد به تماشای این نمایش رفتم، اما متاسفانه ناامید شدم. به جز بازی‌های خوب این نمایش هیچ چیز بیش‌تری ... دیدن ادامه ›› برای من نداشت. نمایش‌نامه هیچ خوب نبود طوری که وسط‌های نمایش به این فکرمی‌کردم الان باید چه قصه‌ای را و چرا دنبال کنم و موسیقی که تکرار یک موتیف ثابت بود، آزاردهنده بود. پایان نمایش هم برای من اذیت‌کننده بود و کاش به جای مرگ گربه به آن صورت، پایان دیگری جای‌گزین می‌شد.
چه‌طور زمان نمایش این‌قدر کوتاهه؟ آیا بخش‌های زیادی از نمایش‌نامه حذف شده؟
درود بر شما
ما به نسبت متن نمایشنامه حذف و اضافه نداشتیم و وفادار به متن هستیم
۲۴ شهریور
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
یکی از بهترین اجراهایی بود که از آنتیگونه دیده‌ام و البته متفاوت‌ترین‌شان. شیوه‌ی اجرایی و تلفیق صورت گرفته را دوست داشتم. تنها مشکل به نظر من فالش‌ خواندن تعدادی از بازیگرها بود که از کیفیت کار کم می‌کرد.
طراحی، کارگردانی و بازی‌ها خوب بود اما درام چندانی روی صحنه شکل نگرفت و فقط شاهد بریده‌های پراکنده از زندگی فروید و درگیری‌های ذهنیش بودیم.
چه تئاتر خوبی بود این کار. متن اثر که نیاز به تعریف ندارد و یکی از بهترین نمایش‌نامه‌های برایان فریل است و اجرا هم در همه‌ی زمینه‌ها خیلی خوب و تر و تمیز بود، از کارگردانی گرفته تا طراحی صحنه و نور و بازیگری. چه خوب شد که تصمیم گرفتم این نمایش را ببینم و چه حیف که نمایشی به این خوبی کم‌تر دیده شده. حق اثری با این کیفیت آن است که در سالن بهتری و با تماشاگران بیش‌تری روی صحنه برود. خوش‌حالم که هنوز گروه‌هایی هستند که با وجود این‌که آن‌قدرها شناخته شده نیستند و از سلبریتی‌ها استفاده نمی‌کنند، به تئاتر و تماشاچی این‌گونه احترام می‌گذارند و کارهایی به این خوبی روی صحنه می‌برند. پیش‌نهاد می‌کنم چند اجرای باقی مانده را از دست ندهید.
آقای صادقی ممنونم که بهمون اعتماد کردید و برامون وقت گذاشتید. خوشحالم که کارمون نظرتون رو جلب کرد. ☘️🌸
۰۶ شهریور
ممنون از پیشنهادتون. بله میتونه جالب‌ باشه. 🌸☘️ مرسی باهامون در میون گذاشتین.✌🏻
۰۶ شهریور
ممنونم از لطف و نگاهتون 🙏🏻🌿
۰۷ شهریور
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
نمایش قصه‌ی خوبی دارد و درست طراحی و کارگردانی شده. طنز موقعیت و شوخی‌های کلامی همیشگی کارهای کاهانی در این نمایش نیز وجود دارد و به‌نظر من نسبت ... دیدن ادامه ›› به نمایش قبلی او یعنی «محیط زیست» بهتر از کار درآمده و از تلخی زهر موقعیتی که شخصیت‌ها در آن قرار گرفته‌اند می‌کاهد. بازی مهدی صباغی خیلی خوب و بقیه‌ی بازی‌ها به جز بازی یسنا میرطهماسب که زیادی اگزجره و عصبی است، خوب است.‌ طراحی صحنه و نور نمایش خوب است و استفاده از صدای ونتیلاتور و پالس اکسیمتر به فضاسازی کمک کرده. پایان نمایش را نیز خیلی دوست داشتم. آخرین حسی که در انسان از بین می‌رود، بر خلاف چیزی که هما گفت، شنوایی است و مادر زمانی تصمیم به رفتن گرفت که صدای آخرین فرزندش را نیز شنید.
ای کاش یه هشدار اسپویلی چیزی میزدین توی نظرتون
۰۱ شهریور
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
ضمن تشکر از گروه اجرایی و همه‌ی عوامل این کار، متاسفانه با نمایش ارتباط برقرار نکردم و مهم‌ترین علت آن هم برمی‌گشت به نمایش‌نامه و قصه‌ی کار.

در واقع همه‌ی نمایش تکرار پنج دقیقه‌ی نخست آن بود به شکل‌های متفاوت و غیرضروری و با مضمونی استعاری ولی کمی شعاری و گل‌درشت.
برای آن‌هایی که می‌خواهند بیش‌تر درباره‌ی این تیاتر بدانند:

این نمایش در واقع مجموعه روایت‌هایی است از کنشگران مدنی و فعالان حقوق بشر در کشورهای مختلف که هر کدام در تلاش بوده‌اند دنیا را برای زیستن جای بهتری کنند. بنابراین در این اثر شما با یک نمایش به فرم کلاسیک آن روبه‌رو نیستید بلکه خرده‌روایت‌هایی را می‌شنوید و می‌بینید که در خدمت یک مفهوم بزرگترند: آدم‌هایی که تلاش برای روشن نگه‌داشتن دنیای تاریک ما هستند و در این راه گاهی حتا جان خود را می‌گذارند.

از این نظر این نمایش اثر ارزشمندی است و کارگردانی، نور، موسیقی و بازی‌ها نیز در راستای مفهوم نمایش به درستی طراحی شده و شکل گرفته‌اند. این نمایش حتا پس از پایانش در ذهن من ادامه یافت و به سرگذشت هم‌وطنانم که در این راه گام نهادند و کسی قصه‌شان را روایت نکرد فکرکردم.
آدم‌هایی مثل ویدا موحد، سپیده رشنو، فرهاد میثمی و ...
اول این‌که من نمی‌توانم متوجه شوم چرا امتیاز این نمایش این‌قدر پایین است. این بهترین تئاتری است که من در یک سال اخیر دیده‌‌ام. متن خوب، کارگردانی خوب و بازی‌های عالی.

نمایش‌نامه در واقع اقتباس وفادارانه‌ای است از نمایش‌نامه‌ی Tape استفن بلبر که سال‌ها پیش ریچارد لینک‌لی‌تر؛ کارگردان سه‌گانه‌ی درخشان «پیش از طلوع»، «پیش از غروب» و «پیش از نیمه‌شب»، فیلمی با همین نام هم از روی آن ساخته است که از قضا این اجرا نگاهی هم به آن فیلم داشته است. (برای مثال قوطی آبجوهایی که در هر دو اثر نوشیده می‌شوند، شبیه هم است.)

داستان نمایش را لو نمی‌دهم اما موضوع آن عمیق، تاثیرگذار و در بعضی. لحظات میخ‌کوب‌کننده است. کارگردانی و میزانسن‌ها خوب و بازی‌ها بهتر از خوب است. بازی گاهی اغراق‌شده‌ی آقای پیرزاده به خوبی در این نمایش کنترل شده و ستاره پسیانی عالی است و روی صحنه می‌درخشد.

تنها نکته‌ای که گاهی ارتباط تماشاگر را با اثر دچار گسست می‌کند، استفاده از میکروفون‌های HF است که دچار نویز می‌شوند و شاید بهتر است گروه ... دیدن ادامه ›› اجرایی از تماشاگران بخواهند که گوشی‌های خود را به‌جای بی‌صدا کردن، خاموش کنند.

پیش‌نهاد می‌کنم اگر امسال می‌خواهید ده تئاتر ببینید، یکی از آن‌ها همین نمایش باشد و اگر فقط قرار است یک تئاتر ببینید، باز هم تماشای این نمایش را انتخاب کنید چون بعید می‌دانم تا آخر سال نمایشی با این کیفیت روی صحنه برود..
کارهای کورش سلیمانی را سال‌هاست دنبال می‌کنم و به عنوان یک مخاطب جدی تئاتر از او تشکر می‌کنم که در این دوره و زمانه‌ی سخت، تلاش می‌کند تئاتر را به معنای درست آن روی صحنه ببرد و این بسیار ارزشمند است.

اجرای این نمایش‌نامه کار سختی است چون به‌خاطر نوع روایت و پیش‌روی قصه، به‌راحتی ممکن است به اصطلاح ریتم کار بیفتد اما بازی‌های خیلی خوب هر سه بازیگر و کارگردانی درست جلوی این اتفاق را گرفته و تماشاگر تا لحظه‌ی آخر کار را با اشتیاق دنبال می‌کند. (بر خلاف دو تا از نمایش‌های قبلی آقای سلیمانی یعنی چشم عمومی شفر و سکوت سفید استوپارد که در هر دوی آن‌ها قصه آن‌قدر جذاب بود که تماشاگر را نگه می‌داشت.)


متن نمایش هم، به‌خصوص اگر اهل تئاتر باشید، بسیار جذاب است. قصه‌ی نویسنده‌ای که هیچ اثری او چاپ نشده و یک بازیگر درجه‌ی چندم تئاتر و آرزوها و حسرت‌های‌شان و حتا کینه‌هایی که در سی سال دوستی از هم به دل گرفته‌اند.

خلاصه این‌که اگر دنبال دیدن یک نمایش درست و حسابی هستید، «توافق‌نامه» انتخاب بسیار خوبی است.
درود بر شما تماشاگر وفادار و قدیمی ... خداروشکر همچنان از دیدن نمایش های ما رضایت دارید ... پاینده باشید و در پناه خدا 🙏🏻🔆
۲۷ اردیبهشت
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
برای اون‌هایی که می‌خوان بدونن: نمایش «مثلث» (MASLES) کار خلاقانه‌ی بامزه‌ی کوتاهیه با ارجاعاتی به مکبث و هملت شکسپیر. تماشاش رو پیش‌نهاد می‌کنم.
سپاس از محبتتون .خوشحال میشیم به نمایش نیز در وبسایت امتیاز مورد نظرتون رو بدید متشکرم .🙏🌹
۲۱ اردیبهشت
سوزان
مثلث مجددا ۵ 🦋
شما جزو مخاطبان درجه یک مثلث هستین 🌹
۲۱ اردیبهشت
مهدی غلامی
شما جزو مخاطبان درجه یک مثلث هستین 🌹
عزیزید 🍀🌹
۲۱ اردیبهشت
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
نمایشی که در اون فرم بر محتوا چیرگی داره. داستان سرراستی نداره و به نوعی گسترش سه خواهر چخوفه با دغدغه‌های امروزی. به دلیل همین نداشتن قصه ممکنه برای تماشاگر خسته‌کننده باشه. ایده‌های جالبی داره اما شلوغ‌کاری‌هاش هم زیاده. تصاویری که تو پس‌زمینه پخش می‌شه بیشتر از اون‌که کمک‌کننده باشه، تمرکزگیره.
خنداندن به چه قیمتی!؟

اواسط نمایش داشتم با خودم فکرمی‌کردم لابد بعد از این گیااریست که روی صحنه آمد، یک نفر هم می‌آید برای تقلید صدا و نفر بعدی هم ممکن است بیاید پشتک و وارو بزند!

واقعیت این است که وقتی قصه‌ی درستی برای تعریف نداری، وقتی قرار نیست درامی شکل بگیرد، ناچاری به زردترین شکل ممکن دست به هر ژانگولری بزنی که تماشاگر را نگه‌داری و چه دردناک که انگار سلیقه‌ی بخش بزرگی از تماشاگران هم همین است.

صدر رحمت به تئاتر آزاد که دست‌کم تکلیفش با خودش مشخص است، این‌جا شما با ملغمه‌ای سر و کار دارید که گاهی ادای روشن‌فکری هم از سر و رویش ... دیدن ادامه ›› می‌بارد. گزین‌گونه‌های فراوان و مونولوگ‌هایی بی‌دلیل.

آقای مولانیا شما سال‌هاست تئاتر کار می‌کنید، بازیگر نمایش‌های یعقوبی بوده‌اید، واقعن چرا؟

در آخر این‌که اگر تماشاگر حرفه‌ای تئاترید، به هیچ‌وجه به دیدن این نمایش نیایید چون بیش از هر چیز شرمنده‌ی خودتان می‌شوید اما اگر فقط و به هر بهانه‌ای می‌خواهید بخندید، صندلی‌های این سالن منتظر شماست.
عطای عزیز پیش از هر چیز ممنونیم که به مهمونی ما اومدین🙏🏻
از اینکه روایت و قصه‌ی ما خیلی باب میل‌تون نبوده ناراحت شدیم، ولی قطعا به نظرتون احترام می‌ذاریم و ممنونیم که برامون نوشتین.
به زودی مصاحبه‌ای از جواد مولانیا منتشر می‌کنیم که شاید خوندش خالی از لطف نباشه، چرایی اجرا کردن چنین اثری رو توضیح خواهد داد کارگردان و امیدواریم پاسخ سوال شما رو هم داده باشه. قطعا گفتمان و تعامل با کسانی که از این مهمونی خشنود نبودن اتفاقا برامون جالب هست و نظراتتون رو با جان و دل می‌خوانیم.❤️
۳۰ آذر ۱۴۰۲
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
توی همه‌ی سال‌هایی که تئاتر می‌بینم، خیلی کم اتفاق افتاده از سالن نمایش بیام بیرون و کار اگه خوب هم نباشه سعی می‌کنم تا پایان کار توی سالن بتشینم.

اما بعد ده دقیقه متاسفانه دیگه نتونستم به تماشای بقیه‌ی این اجرا (البته نمی‌دونم بشه اسمش رو تئاتر گذاشت یا نه) بنشینم و به جای عوامل کار دچار شرم نیابتی شدم و اومدم بیرون.

متن بی‌نهایت ضعیفه و تا جایی که من دیدم اعتراضیه به این‌که چرا مردم سرشون تو گوشی‌هاششونه و چرا محیط تئاتر سالم نیست و ...

از هر کدوم از گونه‌های تئاتر هم یه نمونه آورده بودن روی صحنه، از شمر تعزیه تا سیاه نمایش‌های سنتی آیینی ... دیدن ادامه ›› و عروسک گردان.

امتیاز بالای این نمایش باعث شد ما فریب بخوریم و به دیدن این نمایش بیاییم اما پیش‌نهاد می‌کنم شما این کار رو نکنید مگر این‌که چیزهایی گفتم رو دوست داشته باشید.
وقتی یه نویسنده و کارگردان در سال 1402 چهار یا پنج نمایش مختلف رو پشت سر هم روی صحنه می‌بره ، نه فرصت می‌کنه فکر کنه ، نه وقت می‌کنه زیاد تمرین کنه و دغدغه فقط روی صحنه بودنه . یه تئاتر خوب رو میشه یک سال اجرا برد ولی یه تئاتر ضعیف رو باید با چند تا اسم مختلف تو یک سال اجرا برد.
۰۱ آذر ۱۴۰۲
در تایید کامل سخنان ایشون و به عنوان شخصی که هنر خوانده و کار هنری می‌کند و تاتر نیز جزو علائق و دغدغه ها ی ویژه ی اوست این نظر را میدهم و هیچ غرض و مرضی در آن نیست و صرفا جهت آگاهی و روشن سازی دوستانیست که در تیم نمایش مذکور هستند و همچنین دوستانی که برای دیدن آن خواهند آمد. متاسفم که اینگونه می نویسم ولی چاره ای جز بیان واقعیت البته از دید خودم ندارم. این نمایش یکی از ضعیف ترین، بی برنامه ترین و بی هدف ترین نمایش هایی بود که دیده بودم از هر جهتی که بخواهیم درموردش صحبت کنیم! متاسفم که وقت و انرژی گذاشتم و به دیدن آن رفتم چون از دید من هجو مزخرف و بی سر و تهی بود که گرچه شاید سوژه ای مناسب با بازی کمی خوب بازیگران را داشت ولی چنان ناشیانه و بی حوصله و سرسری به آن پرداخته شده بود که به جای جلب و جذب مخاطب با توجه به سوژه ی اصلی نمایش که "دغدغه ی کم شدن بازیگران و بینندگان تاتر" بود به دلیل عوامل‌ مختلف من الجمله کرونا و موبایل و ... بیشتر توهین به بیننده ی هنردوست و دفع آنان تلقی می‌شد. از بی برنامگی سالن‌ و تعداد بسیار اندک بازدیدکنندگان که دیگر نمی‌گویم! واقعا به عنوان یک بیننده ی جدی تاتر از خودم برای دیدن چنین مزخرفی شرمنده شدم... باز هم عذرخواهی میکنم که چنین رک و شفاف صحبت کردم چون احساس میکنم اگر کسی قبل از من چنین نقدی کرده بود من چند ساعت از وقتم را برای دیدن این نمایش! هدر نمی‌دادم. با آرزوی موفقیت، بهبودی و بهروزی بیش از پیش هنر سرزمینمان.
۱۴ آذر ۱۴۰۲
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید