«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال
به سیستم وارد شوید
من باورم نمیشه شام آخر رو مسعود دلخواه ساخته باشه و مفیستو رو هم مسعود دلخواه ساخته باشه...چجوری میشه یه نمایش اونقدر خوب و این انقدر بد،چجوری میشه منی که چهار یا پنج بار مفیستو رو توی سالن دانشگاه تهران رفتم و دیدم،انقدر نا امید بشم که به خودم بگم نرو دیگه،نبین دیگه،حتی یه چیز خیلی ساده مثل تعداد سکه ای که به یهودا دادن رو هم نشمردن ۳۰ تا سکه بذارن توی کیسه،چیزی به این سادگیو توجه نمیکنن دیگه بازیگری ها بمونه به جای خودش
خدا رو شکر که تموم شد،و کاش زودتر تموم شده بود و نمیدیدم
به عنوان یکی که داره از تهران میره ترجیح میدادم آخرین تئاترم دیدن "زندگی در تئاتر" باشه برای پنجمین بار ، ولی دیدن "سیزیف" هم برای سومین بار کم از اون نداره، هر دو تا با گفتن پایان دل آدمو آروم میکنن چه آقای مولویان توی زندگی در تئاتر چه خانم مولائی توی سیزیف.
بلاخره بعد چند وقت میشه رفت یه چیزی دید، آقای مولویان بازی کنه و نبینی،مگه داریم آقا، چهار بار زندگی در تئاترشو دیدم ،چقدر خوب بود، هنوز هم اون "پایان" گفتن آخر نمایششو یادش میافتم دلم میخواد باز اجراشه و برم ببینم، اینجا هم صد درصد خوب خواهد بود.به اومد زودتر رفتن و دیدن این نمایش
سلام پوستر نمایشتون تصویر Ryuk شخصیت انیمه death note ،کلیت نمایشتونم ربط به این انیمه داره؟
میر سعید مولویان،چقدر یه آدم میتونه خوب باشه،چهاربار یه نمایشو ببینی و بازم به خودت بگی باز برم ببینم...
چقدر پیش از هر انقلابی شبیه پیش از هر انقلاب دیگه ایه....چقدر بیضایی خوبه
برای بار دوم دیدمش...امیدوارم باز جای دیگه،اجرایی دیگه بتونم ببینم این نمایش رو
بیشتر یاد نمایش کرگدن میافتادم تا یرما
رضا خسروی امیدوارم بازی در نقش های دیگت رو هم ببینم،و همین قدر دل نشین باشی
میرسعید مولویان منو امشب ترکوند ... مگه میشه یکی اینقدر خوب بازی کنه
ببخشید یه سوال داشتم...برای اجرای شنبه 30 دی حتما باید عکاس بود؟یا عکاس هم نباشیم میتونیم بیایم نمایش رو ببینیم
من خونین زار با بازی آذین رئوف رو دیده بودم...اون موقع یه مونولوگ خوب دیدم...به نظرم بازیگر خوبی اومدن ایشون...ولی دیشب همون آدم رو در نقش منشی دیدم...نمیدونم کارگردان کار همون شخص توی خونین زار رو استخدام شرکت عظیم کرده بود یا نه...به هر حال که یه نقش تکراری بود...واقعا اگه یه کار فکر برانگیز بود این کار همون جور که از دیالوگ های ابتداییش برمیومد...دیگه اون داد و بیدادهای آخر کار برای تولید ملی...اقتصاد ملی چی بود خدایی...فکر میکردم اولش یه چیز جهان شمول باشه...ولی اون داد و بیداد الکی از نظر من که البته فقط تئاتر میبینم کار رو از جهان شمول بودن انداخت.
اولش که شروع شد گفتم ای داد بیداد باز اینا بلندگو گرفتن دستشون و شروع کردن به قصه گفتن....ولی کم کم پشیمون شدم از این فکر خودم...واقعا خوب بود...بازیگرای توانمندی داره...واقعا از بازی خانم قهرمانی لذت بردم.اولین بار بود بازیشون رو میدیدم...منتظرم توی یه نقش دیگه ببینمشون ببینم این نقش رو تکرار میکنن یا یه چیز جدید ارائه میدن...آخه هر بازیگری که از بازیش خوشم اومده کارای دیگش که رفتم باز عینن همون بازی قبل ،همون حس قبل، کلا همون قبلی توی یه داستان دیگه بوده...امیدوارم ایشون اینجوری نباشن