باز آمد روز رفتن ، باز تلخم ، باز سردم

باز تا بازی دوباره راهمو گم کردم ، رفتم

از: ثریا

از در اومد تو ، کور نیست ولی از کورم بدتره
بهم گفت :چرا تنهایی ؟
خدا چرا هیچکس تو رو نمیبینه ، که اینکه من تنها نیستمو نمیبینه

از: ثریا

روزِ گاریست که همه میگریند

کهِ داند که از بی خبریست (؟)

روزِ گاریست که همه نالانند

کهِ داند که از بی پولیست (؟)

روزِ گاریست که همه سَرخوشند

کهِ داند که فقط ضمن یادآوریست (؟)

روزِ گاریست که عُشاق جهان ، لیلی خود را با دورِ کمر خواهانند

کهِ داند که از بی عقلیست (؟)

بی خبری ، بی پولی ، بی عقلی

کهِ داند که از ناشکریست (؟)




از: ثریا

کلبه خیالم را در جاده گذر تو میسازم تا در شباهنگام سوسو شمعی تو را راهی خیالم کند

از سراشیبی زندگیَم خود را به وهم میرسانم تا درخیالم تک نباشی

به نسیم شبانگاهی سپردم که هُوهُو برگ درختان را در نیاور

به پاهایم نوید قدمگاه تو را دادم

سرابی که سر از افکار من در آورد شیرین تر از آبیست که در بیابانی به تشنه ای دهند

نوای صدایت نوازشی بر بلبلکان و عطر بدنت آشنا تر ... دیدن ادامه ›› از دیدگانم

تو از کدامین بهشت بر سر آغاز جاده ی وهمی ؟

تو در تمثیل آریای چه بسا شکوفا تر از آنی که من عاجز ز گفتارشم

شاید رنگ و بوی عشق تو فراتر از ظرفیت حس های من است

شایدم غافلی هستم که خود پندارم عاشقم


از: ثریا