من فکر کنم این نمایش ده پانزده سال جلوتره . و ما در اون حد و اندازه ها نیستیم که بفهمیمش.
تیاترهای آقا رمضانی واسه فرهیخته هاس . نه ما بیسوادا
پ. ن . لازم به توضیح نیست که شوخی بود حرفم. :)

والا من همش تو فکرِ کارتونِ morty and rick بودم که چقدر قیافه ی اون "بود" شبیه rick بود ، بعدشم تو فکرِ خوابی بودم که به جای دیدن این نمایش میتونستم بکنم و بعدشم به فکرِ اینکه چی مهمون کنم همراهمو که این اجرارو بشوره ببره ... بعدشم ملت پاشدن تشویق کردن منم نشستم نگاه کردم که حداقل با تشویق نکردن اعتراضمو نشون بدم ، این بود انشای من :(

انشای خوبی بود
و من بلافاصله بعد از اتمام اجرا و در حالی که عوامل داشتن میومدن رو سن! اومدم بیرون و دوستام هم اومدن و چند نفر دیگه و بعدش رفتیم کافه و حرف زدیم و خوردیم و خندیدیم و یجورایی شستیمش
اینم انشای من