«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال
به سیستم وارد شوید
بازی سعید فرخی فوقالعاده
موسیقی فوقالعاده
متن عالی
یک کار تمیز و بینقص
نور و صحنه و بازیها عالی
در یک کلام نمایشی شسته و رفته از اثر نیل سایمون
آقای معجونی عزیز یکی از معدود افرادی است که کارهای چخوف و ادبیات روس را به بهترین شکل بر روی صحنه میبرد.
خواهش میکنم بار دیگر این کار خاص چخوف را که در روزگار امروزی جامعه ما نیازش شدیدا حس میشه مجدد اجرا کنید.
صحنه و نور عالی کار به همراه بازی دلنشین جناب دبیری و خانم آقانوری و ریتم خوب داستان لذتبخش بود ولیکن بهنظر بنده اگر بر پایانبندی نمایش تمرکز بیشتری میشد، شاهد یک کار فوقالعادهتر میشدیم.
از تمامی عوامل سپاسگزارم.
یک ایده نمایشی جذاب و سرگرم کننده با بازیهای قشنگ بازیگران جوان در کنار با تجربههای هنر در بستر کمدی که تماشاگر را مجذوب میکند.
شاید برای آن دسته از دوستانی که علاقه به تماشای یک نمایش سراسر مفهومی با پیامهای فردی و اجتماعی فراوان دارند خوشایند نباشد اما اگر به دنبال این هستید که برای دقایقی رها شوید و از یک نمایش با دیالوگها و اکتهای کمیک با بازیهای جذاب لذت ببرید و البته برای لحظاتی کاملاً شگفتزده بشوید دیدن این نمایش را به شما شدیداً توصیه میکنم.
حقیقتاً دلمون برای این اجرای خوب با بازی قشنگ ستاره که ۱ ساعت و نیم تمام روی ویلچر هنرنمایی کرد و هوتن شکیبای عزیز که فوقالعاده بود تنگ شده.
کاش دوباره این اجرا رو بشه دید.
واقعا حسن معجونی یکی از معدود کسانیست که ادبیات نمایشی روس و بهخصوص آثار چخوف رو به این خوبی درک و میتونه اینقدر خوب به اجرا بذاره و جوری اون رو با جامعه امروز همراه کنه که تماشاگر فراموشکنه این نمایشنامه در جامعهای دیگر و زمانی دیگر نگارش شده...
نمایش و اجرا عالی بود از همه عوامل ممنونم و دیدن این نمایش رو به همه هنر دوستان پیشنهاد میکنم.
در کنار اکت عالی همه بازیگران به نظر من بیان کاراکتر زن برای تیپ شخصیتی یک فرد آسیب دیده و سایکوز کمی بیشتر جای کار داشت ولی در کل عالی بود.
پسر بچههای شیطون از زیبای خفته خوششون میاد.
اونا دوست دارن داستان قهرمان داشته باشه. دوست دارن خودشونو جای قهرمانا بذارن...
نمایش درباره مصائب یک بازیگر برای اجرا کردن نقش و کاراکترهای مختلف است ولی وقتی عمیقتر نگاه میکنی حکایت همهی ما در زندگی روزمره است که برای مورد قبول واقع شدن در جامعه و روبرو نشدن با اشتباهات و عاجز ماندن در حل پیشامدهای زندگی از خود واقعیمان فرار میکنیم.
نمایش خوبی بود و سعی شده بود قصه مصداقی برای روزگار ما باشد اما این حجم از منفینگری و فضای تاریک بدون هیچ روزنه امید و محول کردن بار تلخیها و اتفاقات ناخوشایند به دوش هر کس و هرچیز به غیر از خود و ناامیدی به تغییر آینده به مذاق من مخاطب خوشایند نبود و همین موضوع نتیجه نمایش را به نظر من به پوچ و پوچی سوق میداد.البته شاید حال و روز فعلی ما در نگارش این متن با این حجم از ناامیدی بیتاثیر و دور از انتظار نباشد اما ذات انسان به دنبال روشنایی و روزنه های امید میرود تا بتواند از چهاردیواری زندگی بیرون بیاید. ای کاش به زودی نه در صحنه نمایش بلکه در زندگیهای خود به باغ آلبالو سلام کنیم.
به نظر من،ویژگی این نمایش که داستان در قالب تعریف خاطرات کاراکترها پیش میرود،بسته به سلیقه افراد میتواند یک نکته مثبت و یا منفی تلقی شود و بار کلی نمایش بیش از پیش به دوش بازیگران میافتد که بازیگران این نمایش به خصوص بهنام شرقی و نسیم ادبی با اجرای احساسی خود این وظیفه را به خوبی اجرا کردند. در کل پرداختن به این قبیل مسائل اجتماعی و فرهنگ سازی درباره آنها خود از رسالتهای مهم تئاتر است که این نمایش به خوبی این وظیفه را انجام داد.
*خواهش میکنم لطفا تمدید کنید.....
از گروه همیاری خواهشمندم این همه تقاضا رو برای تمدید اجرا به گوش عوامل برسونن.
ممنون
یک کمدی فلسفی در بستری از مسائل اجتماعی و زناشویی که تابحال شاید زیاد به چنین موضوعاتی پرداخته نشده است , جذاب و تازه بود.اینکه تفکرات و ذهنیات کاراکترها در قالب مونولوگ بیان میشد نتیجه یک کارگردانی قابل تحسین بود. بار طنز کلامی گاهی چنان زیاد میشد که باید به سختی و هوشمندی پیام رو دریافت می کرد.
در مجموع از تمامی عوامل به خصوص علی سرابی ممنونم.
شجاعت و جسارت قابل تحسین نویسنده و کارگردان در کنار بازی تاثیرگذار هر سه بازیگر در نقش های مختلف و همچنین انتخاب موسیقی مناسب باعث شده که بعد از چند روز از دیدن این نمایش هنوز از ذهنم بیرون نرفته و برخی دیالوگ ها مدام در ذهن من تکرار میشه. ممنون از کار خوبتون.
لطفا تمدید کنید...
از اون دست نمایش هاست که واقعا ارزش دیدن چند باره رو هم داره و با فضای امروزی جامعه ما کاملا انطباق دارد.