بعنوان یک بیننده عادی بنظرم یه اجرای خوش ریتم .. نه خسته کننده و نه شتاب زده .... استفاده از واقعیت های روزمره زندگی و پیاده کردن اونها در بستر داستان نمایش کار فوق العاده ای هستش که عوامل این اجرا بخوبی ازش بر اومدن ..... مدیریت سالن فقط بنظرم یکم نابسامانی داره که اونم بیشتر بخاطر همزمانی اجراها هستش ... در مجموع یه اجرای دلنشین حال خوب کن ....

این اجرا به نظر من یک اجرای نوستالژیک خیلی معمولی بود . زحمات بازیگران غیر قابل انکاره ولی خوب کششی رو که مد نظر هست ایجاد نمیکنه . کیفیت صدا مطلوب نبود. من دوست نداشتم . البته این رو هم بگم اون عده ای که هنوز به این شعور نرسیدن که نباید وسط اجرای زنده از وسط صحنه با کفش پاشنه دار رد بشن هم کاشکی می شد کلا دیگه تو هیچ سالنی راه نداد. احترام بازیگر و تیم اجرایی در تئاتر با این همه زحمت و سختی بدون شک باید رعایت بشه ولو اینکه اجرا باب میل نباشه ... تمام

اجرای بسیار قوی و با تسلط . از اون جنس اجراهایی که باعث می شه تا چند روز حال آدم خوب باشه . ایجاد حس غافلگیری به نظر من تو تئاتر خیلی مشکله که بصورت خیلی ظریف ما تو " اسم" دیدیم. خسته نباشید به تک تک عوامل اجرا .

من اجرای جمعه شب رو دیدم . 9 خرداد . از لحاظ اجرا که واقعا حیف تالار وحدت و اجراهایی مثل سقراط و در روزهای آخر اسفند و در آخر این اجرا ... برای من که فرقی نمی کرد اگر یکی از همین سریال های تلویزیون رو می دیدم . واقعا حرفی برای گفتن نداشت .

و اما ... تماشاچی ها و مشکل همیشگی آدامس . چیپس . موبایل .
من ایندفعه با یه پدیده جدید مواجه شدم و اون خانمی بود که کنار صندلی من ردیف 15 شماره 8 نشسته بود و انگاری 6 تا آدامس رو همزمان می جوید و می ترکوند بعلاوه موبایل ایشون. بعد از حدود 40 دقیقه تحمل به ایشون تذکر دادم که صدای آدامسشون و کم کنن . جالب قضیه اینه که دم درب خروج همراه ایشون معترض شد که چرا به ایشون بی احترامی شده . منم گفتم که فضای تناتر این رو می طلبه . در هر صورت برای اینکه بیشتر هم عصر جمعه مون خراب نشه و همراه ایشون که مسلما خیلی درگیر فضای تئاتر و غیرت فیلمفارسی شده بودن قضیه رو فیصله دادم . ولی کاشکی یه کمی یاد بگیریم که احترام هست که احترام می آره .
من کلا از این که تماشاچی ها رو دسته بندی کنم خوشم نمی آد ولی به نظرم نبایستی 5 شنبه و جمعه تئاتر رفت .

من اجرای جمعه شب رو دیدم . 9 خرداد . از لحاظ اجرا که واقعا حیف تالار وحدت و اجراهایی مثل سقراط و در روزهای آخر اسفند و در آخر این اجرا ... برای من که فرقی نمی کرد اگر یکی از همین سریال های تلویزیون رو می دیدم . واقعا حرفی برای گفتن نداشت .

و اما ... تماشاچی ها و مشکل همیشگی آدامس . چیپس . موبایل .
من ایندفعه با یه پدیده جدید مواجه شدم و اون خانمی بود که کنار صندلی من ردیف 15 شماره 8 نشسته بود و انگاری 6 تا آدامس رو همزمان می جوید و می ترکوند بعلاوه موبایل ایشون. بعد از حدود 40 دقیقه تحمل به ایشون تذکر دادم که صدای آدامسشون و کم کنن . جالب قضیه اینه که دم درب خروج همراه ایشون معترض شد که چرا به ایشون بی احترامی شده . منم گفتم که فضای تناتر این رو می طلبه . در هر صورت برای اینکه بیشتر هم عصر جمعه مون خراب نشه و همراه ایشون که مسلما خیلی درگیر فضای تئاتر و غیرت فیلمفارسی شده بودن قضیه رو فیصله دادم . ولی کاشکی یه کمی یاد بگیریم که احترام هست که احترام می آره .
من کلا از این که تماشاچی ها رو دسته بندی کنم خوشم نمی آد ولی به نظرم نبایستی 5 شنبه و جمعه تئاتر رفت .

من اجرای یکشنبه شب رو دیدم . کار فوق العاده قوی بود . همه چیز داره بهتر می شه .ترانه های قدیمی. آرش ساد و روزهای آخر اسفند . متن قوی ، بازی ها محشر . موسیقی بی نظیر .
امیدوارم همین روند ادامه داشته باشه . فقط کاشکی تماشاچی ها یاد بگیرن تئاتر جای بازی با موبایل و چیپس و نوشابه خوردن نیست .
تشکر از عوامل اجرا :
نویسنده و کارگردان: محمد رحمانیان
بازیگران: اشکان خطیبی، غزل شاکری بدون حضور رضا یزدانی

سرپرست ارکستر: ... دیدن ادامه ›› بهروز صفاریان
گروه موسیقی:
علی بیرنگ
آرش سعیدی
فرشاد حسامی
امین طاهری
امیر دانایی
بهنود فدوی
صابر جعفری

هم خوانان: رایسا آوانسیان، ملانی آوانسیان، صحرا بیرنگ
ویدئوآرت: رومیک تارودیانس، آرلن مختاریان
عکس، دیوارکوب، اعلان : احسان نقابت
روابط عمومی: ایلیا شمس