«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال
به سیستم وارد شوید
ببخشید ولی واقعا وقت و انرژی ام تلف شد و گول امتیاز ستاره نمایش رو خوردم. اگر از اون دسته افرادی هستین که به ترک دیوار هم میخندین بهتون این نمایش عروسکی رو پیشنهاد میکنم. برای من اصلا جذاب نبود. شاید کاری بود که سبک جدیدی داشت ولی نمایشنامه هم به نظرم موضوعی سطحی بود.
خیلی قشنگ بود.لذت بردم و کلی خندیدم. فقط آخرش به نظرم فیلمنامه یهو خواسته بود یه تراژدی ایجاد کنه ولی خراب کرد. به نظرم میشد در مورد آنیک یه طور دیگه نوشت و صحنه رو اینطور جگرسوز تعریف نکرد. راستش یه کم غیر واقعی نمود میکرد. متشکرم از تمام عوامل. بازیها عالی بود و من 5 ستاره میدم.
عالی بود. بعد از مدتها یک تاتر خوب و تاثیرگذار دیدم. کلی اشک ریختم برای فرزانه و تعجب کردم از خودم که چطور اینقدر نمایش و بازی قوی روم تاثیر گذاشت. نویسنده واقعا هوشمندی خاصی به خرج داده بود و همچنین از بازیگران ماهر و باتجربه استفاده شده بود. البته که شب آخر بود و شلوغی و بی نظمی ورود به سالن بود و تاخیر زیاد در شروع اجرا ولی همه اینها با این نمایش عالی جبران شدن. خیلی جالبه که بدون دکور و لباس خاصی یک نمایش اینقدر قوی ساخته میشه. واقعا به همگی عوامل خدا قوت میگم و آرزوی موفقیت میکنم. ضمنا این تعامل با تماشاچی هم خیلی جالب بود. من روی تشکچه نشسته بودم و از نزدیک دیدن خیلی حس خوبی داشت. 5 ستاره هم کمه برای اینهمه زحمت. همه خانمها واقعا عالی بازی کردن. ای کاش باز هم تمدید بشه این اجرا
بامزه بود. بازیگران خیلی زحمت کشیده بودن. سالن خیلی شلوغ بود. قابل احترام هست که عوایدش صرف اوتیسم میشود. سرگرم شدیم. جالب بود.
فضایی غمناک و حزن آلود و ماتم زده. 4 تا مرد مدام باهم دعوا داشتن یا کتک میزدند. داد زدنهای به شدت عصبی. با هجویاتی سطح پایین سعی در خنداندن تماشاچی بود. خود بازیگر از یک کلمه مبتذل نقش مقابلش اینقدر خنده اش گرفت که یک دقیقه نمیتونست ادامه دیالوگ بده. در کل خیلی با سلیقه من جور نبود. پدر باز به نسبت بقیه نقشش رو بهتر بازی میکرد. البته از مصاحبت با دوستی که من رو برای این نمایش دعوت کرده بودند بسی خرسند شدم.
وقتم به تمام معنا تلف شد. بر خلاف دسته بندی کمدی حتی 1 ثانیه هم نخندیدم. اون چند نفر که یکهو بلند و عجیب فقط با ورود بازیگر به صحنه میخندیدند فکر میکنم از قبل بازیگر رو میشناختن و اداهاش براشون خنده دار بود. عربده کشی زیاد داشت. باز هم شاید من شخص هنری نیستم این نظر رو داشتم. هیچ جذابیتی برای من نداشت.خیلی هم کش دار بود و میشد تو 1 ساعت جمعش کرد. البته که بازیگران برای حفظ نتها زحمت کشیده بودن
امشب به همراه دوستان نمایش رو دیدیم. یک ربع دیرتر شروع شد. اولین بار بود این سبک رو میدیدم. اولش گفتم وای این چی بود اومدم. همون دقایق اول جذبم کرد و همه پیگیر داستانی جذاب و گاهی کمدی شدیم. به نظرم کارشون رو خوب انجام میدادن و حسابی تمرین کرده بودن. مخصوصا نقش انتونی. اون سرجوخه و.... هم که دیگه اخر کرکر خنده. یعنی خداییش تو اون سالن گرم و بی تهویه, خیلی خوب یک ساعت و نیم نشستیم. واقعا خسته نباشن. من که بهشون امتیاز کامل دادم.
آخیش بالاخره بعد از مدتها, امشب که خودم را به یک تاتر دعوت کردم اونقدر دلچسب بود که بر انتخابم آفرین گفتم. خداییش 5 ستاره هم کمه براش. واقعا چطور اونهمه متن رو حفظ کرده بودن و بدون حتی یک تپق, سلیس و پشت سر هم و با سرعت میگفتن؟! مخصوصا در اواخرش خیلی خندیدم. چقدر ابتکار داشت این نویسنده و چقدر خوش درخشیدند تک تک بازیگران . اگر یاری داشتم حتما برای بار دوم هم میدیدمش. دست همه عوامل طلا. وااای مظفرالدین شاه محشر بود محشر و اون خانم که اسمش رو نمیدونم (لاغر اندام و یکی از اون 3 زن شاه) وااای که چقدر عالی بود اجراش. البته همه بی نظیر بودن.
آه خدای منو آرزوی دیدن یک تاتر لذت بخش و بامفهوم به دلم مانده. شاید هم باید درس عبرتی شود که دیگر به دیدن تاترهای به اصطلاح فلسفی نروم. احساس کردم وقتم واقعا تلف شد!
من و همراهم خوشمون اومد. موسیقی زنده همزمان عالی بود. بازیگران زحمت زیادی کشیده بودن چون متنها زیاد و طولانی بود. چند بارم وسطش خنده دار بود.جالب بود که طنز هم مخلوط کرده بودن. در کل بیرون که اومدیم راضی بودیم.
سالن بسیار پر جمعیت. تهویه نامناسب. بسیار گرم. وقتم رو تلف کردم.جز داد و بیداد و حرکات درهم بازیگران چیزی دستگیرم نشد. البته شاید من شخصیت هنری ندارم و به همین خاطر متوجه قضیه نشدم. هیچ مفهومی رو دریافت نکردم. محل عمارت هم تغییر کرده به خ رازی بالاتر از نوفل لوشاتو. سالن اصلا استاندارد نبود و بعد از این حواسم هست برای دیدن تاتر اینجا نروم. به نظرم مکان کافی شاپش بهتر بود!
بازیاشون خوب بود ولی محتوا یک فضای ناامیدی که راه خروجیم براش نیست.یک تقلید پیش پا افتاده از مدلای خارجی. امید که همین فیدبکای کوچیک در طول زمان بتونه فضای روشنفکری غمبار ایرانی رو تغییر بده.
یه ایده نو بود که بازیگر رو درگیر میکرد ولی نیاز هست تا تعداد زیادی نمایش به این سبک کار بشه و رقابت ایجاد بشه تا کیفیت کارها بره بالا
بد نبود. بعضی دیالوگها خیلی طولانی و خسته کننده بود. فلاش بکها آدم رو گیج میکرد.
من و همراهم بسیار لذت بردیم. هم خندیدیم. هم واقعیتهای جامعه ما رو بسیار زیبا به تصویر کشیده بود.زمانش هم طوری بود که خسته کننده نبود. در کل خیلی راضی بودم.