فیلم قشنگی بود
در خصوص ایده ی کلی فیلم :
اول از همه جدای از روایت فیلم ، ایده ی این کار که درون نقاشی های ونگوگ سفر می کنیم جذابیت خاصی داشت
به طوری که تا آخرین لحظات فیلم در هر صحنه منتظر بودم ببینم که این بار قراره توکدوم نقاشی ونگوگ قرار بگیریم و درونش سفر کنیم

در خصوص روایت فیلم :
با توجه به ایده ی خوب اولیه نگران این بودم که نکند فیلم نامه ی سرسری و ناجالبی ایده ی اصلی رو خراب کنه که خوشبختانه این طور نشد
بنظرم بزرگترین کاری که روایت این فیلم انجام داد تبدیل "ونگوگ مشهور" به "وینسنت دوست داشتنی" بود برای مخاطب .
ونگوگی ... دیدن ادامه ›› که همیشه از دور می دیدم و در منتهای شهرت بود رو اینبار ، با روبرو شدن با قضاوت های اطرافیانش ( که بعضن همه هم خوب و مثبت نیست!) و با حفظ جایگاه والای هنری اش ، از نزدیک لمس اش میکنیم و شاید باهاش در مقاطعی همزاد پنداری هم میکنیم بخصوص زمانی که از احساساتش و سرخوردگی هاش از بچگی تا 28 سالگی و سختی های زندگی اش بعد از اون آشنا میشیم .

در مجموع بنظرم فیلم قشنگی بود ...