- احتمال روبه‌رو شدن با اثری که ممکن است دوستش نداشته باشید

- گفتاری در پنج پرده پیرامون نمایش احتمالات

(١) هرچند علاقه داشتم در مورد ماجراهای اخیر که حول این نمایش رخ داد مطالبی بیان کنم ولی از خیرش می‌گذرم که گفتنی‌ها را تیوالی‌های عزیز گفتند،
من فقط از یک زاویه‌ی دیگه به این مساله نگاه و به همین چند جمله اکتفا می‌کنم،
من از امیرمسعود عزیز بخشش، احترام و کوتاه اومدن رو یاد گرفتم،
با خیلی از انتقادهاش و نحوه‌ی بیانشون هم موافق نیستم ولی بابت عکس‌العمل‌ش مقابل توهین‌های آقای شمس تحسین‌ش می‌کنم،
بگذریم،

(٢)
- ... دیدن ادامه ›› نقطه‌ی قوت نمایش بیش و پیش از هرچیز بدون شک بر دوش بازیگران توانمند این اجرا بود به‌خصوص فرزین محدث،

- بعد از اون میشه به طراحی صحنه خلاقانه و طراحی نور، لباس و موسیقی کار هم اشاره کرد.

- از دیگر نکات مثبت کار اما می‌تونم به غلبه‌ی فرم بر محتوا اشاره کنم که در بیشتر مواقع برام نوآورانه، لذت‌بخش و جذاب بود.


(٣) اما از نظر متن و محتوا،

- هرچند بر این باورم که نویسنده به خوبی توانسته بود در تاریخ و ادبیات این سرزمین پرسه زده و با بازی با کلمات و به واسطه‌ی به کارگیری هجوی که در خیلی از موارد جذاب بود کار رو پیش ببره اما به‌طور کلی با متن به عنوان یک کل نتونستم ارتباط بگیرم و ازش لذت ببرم،

- حجم هجو در این نمایش اونقدر بالاست که مخاطب رو دچار تشویش میکنه و نمی‌ذاره به‌راحتی بیشتر از چیزی که باید به لایه‌های دیگه‌ی کار فکر کنه،
به همین دلیل تبدیل میشه به متنی که از منظر محتوا برای من هیچ فرقی با تئاترهای کمدی و آبکی متداول، که معمولن در سالن‌های دیگه‌ای روی صحنه میرن نه در چهارسوی تئاتر شهر و امثالهم، نداشت! الا اینکه گویی نویسنده قطعه‌هایی از تاریخ و ادبیات رو در نمایش سرریز کرده بود و لاجرم خوانش بهتر این متن از جانب مخاطب رو نه تنها منوط به داشتن این اطلاعات می‌کند، و از همین روی نمایشی به ظاهر فرهیخته‌تر از نمایش‌های کم محتوا برای او می‌سازد، که او را به داشتن حوصله‌ای فراتر از حد تحمل فرا‌می‌خواند.

- آری، بدون شک متن در لایه‌های مختلف گاه حرف‌های زیادی برای گفتن دارد اما آشفتگی موجود در متن تمام تلاش خود برای عدم اجازه‌ی ورود مخاطب به کار را به کار می‌گیرد.

- نکته دیگه‌ای که در خصوص محتوا و متن اجرایی کار مورد پسندم نبود لحن و اشارات عمدتن سخیفی بود که به بهانه‌های مختلف و به نام کمدی بودن کار در نمایش گنجانده شده بود.
از جمله اشاره به "خر و خاتون" مولوی که حالا بین این همه برهه‌ی تاریخی و داستان و حکمت ادبی چه نیازی به این قسمت داشتیم در نمایش؟ الا اینکه حواله‌اش کنیم به کمدی بودن نمایش، اینکه ما چقدر خفن و تابو شکن هستیم و احیانن چند دلیل بسیار موجه دیگر،
البته که این قسمت انتقادم کاملن شخصی و سلیقه‌ای هست و معتقدم هنر و اثر هنری به هیچ وجه نباید تحت هیچ عنوانی از جمله اخلاق دچار محدودیت باشه، ولی به هرجهت دلیل هم نمیشه من از هر کاری و دیدن و شنیدن هر متنی لذت ببرم.


(۴) یکی دیگر از نکات منفی کار از دید من زمان زیاد کار بود، شاید اگر کار رو در یک ساعت می‌بستن خیلی بهتر بود، شخصن در اواخر کار و به انتظار پایان، چشم به ساعتم دوخته بودم.



(۵) در پایان و به عنوان جمع‌بندی باید بگم که علی‌رغم تمام نکات مثبت نمایش و حتا فضای کلی حاکم بر نمایش که به واسطه‌ی تلاش همه‌ی عوامل، از جمله بازیگران، طراحان نور، لباس، موسیقی و ... ایجاد شده بود و تا حدودی مورد پسند من هم بود، و حتا با نادیده گرفتن ماجرای اشاره شده در ابتدای نوشتارم، اگر پیشاپیش می‌دونستم با چه اثری روبرو هستم هرگز به دیدن این نمایش نمی‌نشستم.


ارادت

شاهین