فقط می تونم بگم دست مریزاد .....
پس از مدت ها یه تیاتر به معنی واقعی دیدم ...لذت زیستن در نمایش ... لذت لمس احساسات انسانی از نزدیک.... غم . شادی . امید . یاس . چشم های خیس . . . تیاتر یعنی همین ...
نمی دونم از چی بگم . از طراحی صحنه دوار که نشون دهنده گذشتن زمین و زمان بود ،‌از موسیقی خوب و بجا ،‌ از طراحی لباس مناسب ،‌ از بازی های بی نظیر یکی از یکی بهتر از کاظم سیاحی عزیز که با اولین دیالوگ هاش آدمو منقلب می کرد تا ایلیای بی نظیر که با این سنش حتی یه تپق هم نزد و چقدر باور پذیر و درجه یک بود مرسی ایلیای عزیز :) تا بازی های روان بهار کاتوزی ،‌حسینی نیا و فاطمه نقوی همه بی نظیر بودن و در خدمت اثر و بالاخره کارگردانی عالی مسافر آستانه که از هر چیزی به اندازه بهره برده بود ... در کل اثری به انداره بدون گزافه گویی مقصود خودش رو به زیباترین شکل منتقل می کرد. . . عشق خدا جنگ انسان مرگ ... پایان و شروع عالی ... بازی ها و شخصیت های شیرین و دوست داشتنی . . .
حرف های بسیار میشه زد درباره این نمایش ....بماند برای بعد ...
حتما حتما حتما ... دیدن ادامه ›› ببینید ....
بسیار ممنونم از تمام عوامل بخاطر این لذتی که به ما دادن خصوصا بازیگران بی نظیر کار بخاطر رنج روحی که می کشن بخاطر نمایش روحشون بخاطر هنر ...

با سلام
بنده دیشب اجرا رو دیدم و نظراتم رو می خوام به اشتراک بزارم. رفتن بسمت اجرای کارهای پینک فلوید کار جسارت آمیزی است اما در کنار جسارت نوآوری و خلاقیت هم لازم است. من با دیدن عنوان "رقص معاصر روی کارهای پینک فلوید " کلی ذوق کردم چون هم رقص معاصرو دوست دارم هم پینک فلوید رو . اما ..... این کجا و آن کجا !!!!!
با تمام احترامی که برای هنر و هنرمند قایل هستم و زحماتی که گروه کشیده بودن اما اجرای بشدت ضعیفی رو دیدم عاری از خلاقیت نوآوری و آگاهی.

1- یکی از ضعیف ترین قسمت های کار طراحی لباس بود. لباس ها طور ی بود که انگار اصلا طرح و فکر مشخصی صورت نگرفته بود لباس ها هیچ هارمونی با فضای سوریال اثر نداشت گویی اجرا کنندگان هر لباسی به دستشون رسیده پوشیده بودن :) رنگ ها هیچ تمی نداشت چند نفر زیر پیرهن پوشیده بودن . انگار هیچ تفکری در مورد لباس ها رنگشون تمشون صورت نگرفته بود.

2- حرکات رقصنده ها: ضعیفترین قسمت کار بود رقصنده هایی که جز دو تاشون اصلا به نظر می رسید تجربه رقص معاصر و کلا رقص رو نداشتن روی صحنه ... دیدن ادامه ›› راحت نبودن. طراحی حرکات هیچ هماهنگی خاصی با آهنگ و ریتم نداشت. چطور میشه حرکات بی معنی چند نفر روی صحنه رو اسمشو گذاشت "رقص معاصر"!!!!!

3-به نظر بهتر بودن چند تا از کلیپ های سوریال و زیبای پینک فلوید رو میدیدن (High Hopes) که سرشار از ایده های ناب است حداقل از همونا تقلید میکردید فضای کار اثر شما هماهنگی با فضای اثر وال نداشت . خیلی سطحی و عجله ای انگار کار شده بود. هیچگونه غافل گیری فضا سازی ویژه ای در کار نبود.

قسمت های آخر کار بنظرم باز بهتر بود صحنه دادگاه با وجود ضعف هایی باز نماشی تر و بهتر بود .

اجرای کارهای فوق العاده پینک فلوید جسارت و اعتماد بنفس ویژهای می خواد ، اجرای این شکلی اما اعتماد بنفسی فرازمینی می خواد که انگار آقای کارگردان ازون برخوردار بودن :)