فراز شیخ حسنی فعال هنری

با سلام
روز اول و افتتاحیه نمایش با حضور تنی چند از دوستان عزیزم به دیدن این نمایش رفتم.
همیشه معتقدم که نمایشها از سه جز اساسی تشکیل میشوند و اگر تمام این اساس ها کامل باشند، امتیاز کامل به نمایش میدم.
گرچه تا امروز تنها به نمایش نیمه شب تابستان شکسپیر امتیاز کامل دادم.
این سه اساس عبارتند از نوشته (نمایشنامه/ فیلم نامه)، کارگردانی و بازیگران.
و بازیگرانی خوشبخت هستند و کارشان راحت تر است زمانیکه نویسنده و کارگردان پروژه، یک شخص باشد.
به نظرم بازیگران ، ابزار نویسنده و در حقیقت ابزار کارگردان هستند. بعد از انتخاب متن توسط تهیه کننده، انتخاب بازیگران مهمترین بخش پروژه و سپس انتخاب کارگردان در درجه بعد قرار میگیرد. (نظر ... دیدن ادامه ›› کاملا شخصی)

1. لک لک ها از نظر نوشتار، نسبتا بروز بود. نویسنده با اینکه موضوع مقداری تکراری (عدم اهمیت جامعه و دولتها و رژیم ها به هنرمند و ادیب) را انتخاب کرده بود اما با هوشمندی تمام موفق شده بود داستان زندگی یک شخص را در موضوع درآمیزد. همین درآمیختن موضوع با زندگی واقعی یک شخص که میتواند تک تک ما باشد ، به اندازه کافی متن را جذاب کرده بود. پس امتیاز من به متن 4 از 5 است.

2. لک لک ها از نظر کارگردانی ، کاملا معمولی بود. یک کارگردان وظیفه پیاده سازی متن در صحنه را دارد . این پیاده سازی با ایجاد آکسسوار مناسب، لباسهای مناسب و نور درخور ایجاد شده بود. طراحی صحنه ها، طراحی حرکات و استفاده از سه بازیگر بجای پنج یا شش بازیگر، هوشمندی و درایت کارگردان را به رخ مخاطب میکشد. که به نظر میرسد میشد که بهتر از این هم باشد. امتیاز کارگردانی میتواند 3 از 5 باشد.

3. انتخاب بازیگران این پروژه، به عالی بودن این پروژه کمک بسزایی داشته است. شنیده بودم که زمان تمرینات بازیگران زیاد نبوده اما من تسلط نسبی به متن، میزانسن و ارتباط بازیگران با یکدیگر را دیدم. گرچه حس کردم هنوز روح یکپارچه بین این سه بازیگر هنوز برقرار نشده است. اما اینکه نویسنده هم یکی از بازیگران بوده و اتفاقا نقش اول را ایفا کرده بهترین انتخاب تیم کارگردانی بوده و به نظرم نقطه عطف این پروژه، انتخاب فردی است که کل نمایش را در ذهن خود ساخته، روی کاغذ آورده و حالا میخواهد آن را به چشم بیننده بیاورد. پس من نمره 4.5 از 5 را به بازیها خواهم داد.

نتیجه: نمره بدست آمده از این نمایش 3.83 میشود که بدلیل وقت ارزشمند گروه و تلاشی که کردند، به 4 روند میکنم و از دوستان دیگرم هم که با من به دیدن نمایش آمدند، میخواهم که با من و دوستان دیگر تیوالی، نظراتشان را درمیان بگذارند.
با تشکر و احترام.

" این نمایش، دیدنی نیست، گریستنیه.
دوست داشتید بیاید این نمایش رو ببینید. بعدش برید خونه هاتون.
پیشونیتونو بزارید روی دست هاتون و خیلی آروووووم و رییییییز، زار بزنید.

چون این نمایش گریستنیه نه دیدنی. "

نمره نمایش نزدیک مردودی.... اما قبول!
از دید من مخاطب .... مخاطبی که تحصیلات آکادمیک هنری نداره!
متن چرند و تاریخ منقضی شده....از دید نویسنده ای که هیج نمایش نامه و فیلم نامه ای ننوشده!
بازی ها غیر جذاب....برای بازیگری مثل من که تا الان هیچ اجرای عمومی نرفته!

نظر مخاطب برای گروه اجرا چقدر میتونه مهم باشه؟! مگه همه باید از یه نوشته و نمایش خوششون بیاد؟
مگه باید حتما سالن گوش تا گوش پر بشه؟! نه!!
اصلا شاید نمایش خیلی خاصی باشه که نمیتونه سالن رو پر کنه!! اصلا مگه مهمه؟!!
کارگردان چند سال با این کار زندگی کرده، همینطور خیلی از بازیگرها....ولی ... دیدن ادامه ›› نتیچه چیزی نبوده که انتظار میرفته.....مگه مهمه؟!! مسلما نه!!!
از بیرون شاید تمام پروژه یک شکست به نظر برسه.....که البته نیست!! مگه مهمه شکست بخوریم تو هنر؟!! مسابقه است مگه؟!!!

حرف آخر آقای محب الهی،
شکست آغاز پیروزیه....
به جد منتظر کارهای بعدیتون هستم.

قبل از اینکه لطف کنید و زمان بزارید تا نوشته من رو بخوانید این رو در نظر داشته باشید که من فقط یه مخاطب صامتم. یه ادم کوچولوی بی ازار که میاد آثار رو میبینه و یواشکی از گوشه سالن فرار میکنه.....

نمایش در کل نمایش خوبی بود. اما یک یاداوری کوچک از مرداد 98 داشته باشم. تالار وحدت، ابر نمایش موزیکال اشک ها و لبخند ها به کارگردانی هادی قضات.... که خود ایشان نقش اول یعنی کاپیتان را هم بر عهده داشتند. ان نمایش، نمایش متوسطی بود با اینکه انرژی و زمان و هزینه زیادی هم برایش کار شده بود اما رقیب ان نمایش، ارکستری بود که در پای نمایش و بصورت زنده در حال اجرا بود. کارگردانی و بازی ها همگی متوسط و البته متوسط رو ب بالا.

همین اتفاق در مورد این نمایش هم افتاد. موسیقی رقیب بسیار قوی و جدی برای نمایش بود. به خصوص اگه مخاطبی مثل من، زمینه موسیقیایی هم داشته باشه. موسیقی این اثر، یک سر و گردن از نمایش بالاتر بود. با این حال این دو کفه موسیقی زنده و بازی ها، همدیگر رو خوب حمایت کردند و کل پروژه رو در بالا و در حد متوسط رو به خوب قرار دادند. (درست مثل اشکها ... دیدن ادامه ›› و لبخندها)

دلیل این امر هم این نیست که امثال هادی قضات یا جناب اقای ابراهیم زاده، کارگردان یا بازیگر خوبی نیستند، خیر! اشتباه برداشت نشود.

احتمالا دلیل این امر ان است که در بالا گفته شده است. مخاطب انتظار یک نمایش را دارد نه یک ارکستر موسیقی. با این حال من مخاطب که کلا هنر و ادب دوست هستم از کار این دوستان قدردانی میکنم چون موسیقی زنده، یک روح قوی به نمایش خواهد بخشید . چون موسیقی مستقیما فرکانس قوی عشق رو در انسان بیدار خواهد کرد. امیدوارم این اتفاق در مورد باقی نمایش ها هم بیافتد و موسیقی زنده هم جوهره کارها گردد.

صحبت کوتاه کنم.
کارگردانی 4 از 5
بازی ها 3.75 از 5
طراحی لباس و صحنه 4 از 5
سناریو 4 از 5
موسیقی 5 از 5
دمیدن روح استاد شجریان و یاداوری وی به مخاطب 5 از 5
دمیدن روح جان لنون و یاداوری وی به مخاطب 5 از 5
موضوع ( یاد اوری و تقدیر از استوره های ملی ، توجه به بحث جنگ و اثار مخرب ان در بین نسل ها و جوامع، توجه به فرهنگ نزدیک بین جوامع در عین تفاوت اساسی در دین و اندیشه و زبان و ....) 5 از 5
تقدیر از مهمان ویژه ان شب اقای غلامرضا طالقانی از پهلوانان رشته کشتی : 20 از 5!!!

نتیجه امتیاز: حدس بزنید!! چون حدس و گمان جوهره این نمایش بود!!

فراز شیخ حسنی اذر 1400

دقیقا سه سال پیش که تازه داشتم پا توی دنیای هنر و ادب میزاشتم، نمایشی رو دیدم بنام هار به کارگردانی اقای حسین پوریانی فر که در اون نمایش مخاطب در عین ساده بودن نمایش، محو تماشای بازیگرانی میشد که حتی یک کلمه و یک هجا هم به زبان نیاوردند و حتی صورتشان کوچکترین حرکتی نداشت. فقط و فقط زبان بدن بود و پیامی که در طول نمایش به مخاطب دیکته میشد.
امروز به دیدن نمایشی رفتم که یاد هار رو در من زنده کرد. بازی های بدن بسیار ظریف و دقیق ، میزان سن های بسیار زیاد و پیچیده، نظم و ترتیب و تسلط بازیگران به اجرا. من معمولا به هر نمایشی امتیاز بالا نمیدم. ولی به این نمایش امتیاز پنج دادم چون تمام این دوستان و سختی کار چند ماهه تمریناتشان رو حس و درک کردم و این امتیاز کوچکترین هدیه من مخاطب به آنهاست.
سخن کوتاه میکنم چون سخن در توصیف این نمایش نمیگنجه.
اگه دوست دارید کار متفاوت و غیر خطی ببینید بد نیست این نمایش رو هم در سبد غذای روحی خودتون قرار بدید!!