سیستم گرون هلم:


1. نمایشنامه , ساختار قوی و محکمی داره. در حقیقت با یک طنز سیاه یا گروتسک مواجهیم که پازل گونه , شما به دنبال خودش می کشه و پر از لحظات غافلگیر کننده است و پایان شوکه کننده ای داره. از طرفی , هم سرگرم کننده است , هم معنادار . کارگردانی و اجرای بازیگران در جهت فضا سازی و انتقال مفهوم قابل تقدیره. ما که کارمندیم , مفهوم نمایش رو خیلی خوب درک می کنیم.
سیستم کاپیتالیستی که صرفا دنبال بهره کشی و سوء استفاده از نیاز دیگران, البته با شیوه های متمدنانه است و در این مسیر , انسان و کلا اخلاقیات براش اهمیت نداره و از طرف دیگه, آدمهایی که محتاج بودنشون, دلیلی است برای له کردن بقیه و زیر پا گذاشتن ... دیدن ادامه ›› وجدان.

2. از آقای جلالی به خاطر تلاش در جهت اجرای کار های نو و در ورطه تکرار نیافتادن (مثل بعضی از هنرمندان) , تشکر میکنم.

3. خانم فیاض و آقای جلالی , ای کاش! این نمایش تو ایرانشهر اجرا می شد. قصد بی احترامی ندارم, ولی من معتقدم, کالای هنری باید به اهلش عرضه بشه. خیلی راحت می شد اینو فهمید که اغلب تماشاگران , حرفه ای نبودن و قبول بفرمایید حضور کودکان 4 تا 5 ساله در سالن که در حین نمایش بلند بلند با والدینشون صحبت می کنن و صدای هیس هیس دیگران و زنگ موبایلها , محیط مناسبی برای تماشاگران حرفه ای تر نیست.

"پیشنهاد تیوال" مصداق "ماهی را هر موقع از آب بگیری تازه است"

کارتون خوب بود!

کاری با ارزشهای فنی بالا,متن قوی و از طرف دیگر تعداد بازیگران زیاد و قیمت مناسب بلیط واقعا حقشه که قدردانی و حمایت بشه!

من هم از تمام عوامل نمایش که دقایق قشنگی را برام رقم زدن سپاسگزارم.

حقیقتش من تحت تاثیر نمایش قرار گرفتم , شاید چون دغدغشو دارم و همیشه به این فکرکردم(و نمایش هم اینو دوباره به یادم آورد ) که چرا باید تو یه کشور , شرایط زندگی برای بعضی ها اونقدر سخت بشه که,ترجیح بدن (یا مجبور بشن) مهاجرت کنن و همه چبزو از صفر شروع کنن.با این حال به عقیده من ابن نمایش (با وجود"زندگی انسان" و"من چه جوری ممکنه"...) نباید جزو پیشنهادهای تیوال باشه.

1.چیزهایی از کار که برام خوشایند بود:
-استفاده از امکانات تصوبری
-نقش پدر خسرو خیلی برام تاثیر گذار بود(میمیک صورت و صداش)
-دکور و استفاده بهبنه از اون
-نور پردازی نسبتا مناسب.البته به نظرم نور پردازی صحنه هایی که برادر ناتالی حضور داشت باید در جهت حس اینکه با یه روح طرفیم , متفاوت تر می ... دیدن ادامه ›› بود .
-با ریتم مشکلی نداشتم

2-چیزهایی از کار که برام خوشایند نبود:
-اساسا چرا "پسر نافرمان" ؟ من متوجه نافرمانی نشدم
-شخصیت پردازیها مناسب نیست وشخصیت خسرو به نظرم کم رنگ تر از بقیه بود.
-بازی بابک کریمی خوب نبود.ناتالی متوسط و بقیه بهتر بودن (به نظرم"بلز پوژاد پرو" بهتر از بقیه بود)
-بازی ناتالی و برادرش با ملافه ها(من فکر کردم اونارو از تراس آویزون کردن ولی تو صحنه یعد خسرو ازشون برای خواب تو همکف استفاده کرد؟!!!)
-و در کل به نظرم نمایش خوب دراماتورژی نشده بود(یا به چیزی کم داشت,نمی دونم!!)

آقای نصیری,به نظرم اون معلول,می تونه بخشی از اشارات سیاسی اجتماعی متن و مفهوم ضد جنگ داشته باشه و اون دست قطع شده,همون معصومیت از دست رفته که اشاره کردید. معصومیت از دست رفته با کثیف و خون آلود شدن بال در صحنه ما قبل آخر نمایان میشه.
بکی دبگه از لابه های متن می تونه تنهایی آدمهای متفاوت,مخصوصا دگراندیش باشه.به نظرم "مرد بال دار" آدم تنهایه از ابن نظر که نه بدرستی درک میشه و نه دوست واقعی داره و انگار خاص بودنش از طرف جامعه تحمل نمیشه(باید همرنگ جماعت بود) ."زن جوان" (با چشم حقیقت بینش) هم تنهاست و اون انگار تنها کسی است که "مرد بالدارو درک می کنه.جایی ازش میپرسن که چرا دنبال "مرد بالدار" می گردی: میگه,آخه اون نمی دونه من هستم!

در کل ابن کار از نظرمن عالی بود.
-نور پردازی عالی(استفاده از انواع مختلف نور ها) در جهت کمک به درک بهتر صحنه ها. مثلا نور در صحنه سبرک,(نه به شکلی ثابت ) مجریو دنبال میکنه که انگار در حال تماشای سیرک بودم.
-بازیها واقعا تحسین برانگیزن
-موسیقی عالی(ویولنسل واقعا بجا بود مثل فیلم شبهای روشن)
-استفاده بجا از رنگ قرمز در لباس, بکی خانمی که شغله خاصی داشت ودیگری خانم سوسیالیست.
-مشارکت تماشاگر
- و نهایتا دراماتورژی عالی