زن خجالتی و کم حرف به نظر میاد اما مرد برعکس حاضر جوابه و سعی میکنه خیلی نگاه گیرا و دلربایی داشته باشه چه زوج فوق العاده ای واقعا خوشبختن . ... دیدن ادامه ›› کاملا برازنده هم هستن! همیشه راز زندگی این زوجای موفق برای من جذاب بوده که چه جوری طی سالهای ازگار اینطوری هنوز عاشقن! تو همین فکرام که انگاری با یه تلنگر پرت میشم درست وسط زندگیشون که کاش نمیشدم! اونجاست که واقعیت سیلی محکمی به گوشم میزنه. اونجاست که تمام تصوراتم از عشق و زندگی به هم میریزه. اونجاست که چیزایی رو دیدم که نباید. اونجاست که حریم رابطه زناشویی تیکه پاره شد و ریخت‌ پایین! اینا همون زوج خوشبختن که همه تحسینشون میکردن؟! کشمکش، دروغ و خیانت! به طرز عجیبی زن رو درک میکردم و‌ با تک‌تک دلهره ها و ترسها و اشکهایی که ریخت شریک شدم! اما از یه جایی به بعد دیگه تشخیص این که حق با کیه به نظرم کار غیر ممکنی بود فقط میخواستم این همه چالش و درگیری تموم بشه فقط داشتم التماس میکردم فریاد میزدم از زندگیتون نکبت میباره تمومش کنید تموم! زخمی که جاش می مونه و خشک میشه دردش کمتر از زخمای تازه ایه که هر روز سر باز میکنن!

پانته آ پناهی ها و صابر ابر واقعا درخشیدن مثل همیشه. موسیقی و ویدئو های ساخته شده فوق العاده بود و جناب ثروتی عزیز که دیدگاهشون و سبک کارهاشون همیشه متفاوت و بینظیره.

خروس لاری روایت دردهای زنانگی در جامعه افسار گسیخته امروزیه ماست. زنان تیره بختی که که صرف نداشتن شرایط ایده آل معیشتی، بی هیچ امنیت و پشتوانه ای محکوم به تحمل انواع و اقسام آزارهای روحی و جسمی تا پایان عمر هستند. شاید با دیدن این اجرا ساعتی هر چند کوتاه به رنج چشمهایشان بیشتر بیندیشیم!

امشب یه مهمونیه بزرگ دعوتم. نمیدونم چرا از رفتن میترسم! شاید چون میگن تم لباس مهمونی کفنه! دلمو به دریا میزنم منم کفن پوش میرم تو بدون اینکه ... دیدن ادامه ›› خودمو معرفی کنم آروم میشینم یه گوشه فقط تماشا میکنم. اینجا پر از مهمونای عجیب غریبه همه جورآدمی هست مجرد، متاهل، نوجوون، معتاد، زن حامله، رقاص... صدا موزیک میره بالا انگاری همه میدونستن قرار تو مهمونی چه موزیکی پخش بشه همه با هم میخونن اما چرا من بلد نیستم فقط نگاه میکنم نگاه! حالم خوش نیست! تو سرم پر از هیاهوی آدماس دارم فکر میکنم اینجا یه سیاره کوچیک شده زمینه هر آدمی یه داستانی داره نسل به نسل آدما درگیرن با هم! فاجعه تقابل مدرنیته با سنت داره بیداد میکنه و انسان، انسانی که داره آخرین تلاشهای بیهوده رو برای چنگ زدن به زندگی نکبت بار دنیویش انجام میده چون از انقراض بشریت واهمه داره! بسه این همه تلاش این همه درد کاش یه ناجی پیدا بشه نجاتمون بده!.ذهنم دنبال یه سیاهچالس تا سوالای فلسفی ای که عین نوار فیلم از جلو چشام میگذررو بندازه توش تا اینکه همه جا تاریک میشه! اینجاست که خشونت به سر حد جنون میرسه، ضربان قلبم تند تند میزنه با خودم میگم دیگه وقتشه اینجا آخرشه آخر دنیاس آخر انسان بودن. تسلیم باید شد. یکی اومده نجاتمون بده اگرچه با درد ولی به تموم شدن می ارزه به هیچ شدن، به نبودن... بشریت منقرض شد!
آقای کوشکی من تئاترهای شمارو دوست دارم چون با هر بار دیدنش غافلگیرتر میشم. موفق باشید.

بچه که بودم تو‌ محلمون یه مادر دختر ی زندگی میکردن. دختره اسمش مهناز بود. همسایه ها میگفتن دختره عجیب غریبه یا به عبارت بهتر مریضه! میگفتن جلو هر آئینه ای که ببینه وامیسته حرف میزنه و میخنده حتی گاهی داد میزنه و دعوا میکنه! انگاری تو خیال خودش یکیو تو آئینه میدید! مادرش از ترسش همه آینه های خونرو پوشونده بود. زمان انقلاب بود دختره دو تا خواهر داشت یکیش خودکشی کرده بود اون یکی ام زندان بود! میگفتن مهناز معلم بوده و از مدرسه اخراجش کردن! همه اینا باعث شده قاطی کنه! با اینکه همه بچه های محل ازش میترسیدن اما من ترسی نداشتم هر وقت منو میدید میخندید. همیشه دلم میخواست بدونم مهناز تو آئینه چی میبینه! شایدم اون یه چیزایی واقعا میدید که ما آدما ی معمولی تواناییه دیدنشو نداریم! شاید اون زیادی عاقل بودو‌ ما... .
دیشب تو سالن اجرا مهنازو دیدم نشسته بود بهم لبخند میزد میخکوب شده بودم نمیتونستم بفهمم که این آقایی که‌ رو صحنس واقعیه یا مهناز! کدوم داره ادای بازی کردنو و در میاره کدوم خود واقعیشه! گیح بودم تا اینکه چراغا روشن شد، مهناز دیگه اونجا نبود! صندلیش خالی بود! همه از جا بلند شدن آقای بازیگرو جانانه تشویق کردن اما من همچنان مبهوت بودم داشتم به مریضی مهناز و بازیهای فوق العاده ای که دیدم فکر میکردم!
بسیار ممنونم بابت این حجم از زحمت و تحقیقی که نشون دهنده یه تلاش بی وقفه برای این اجراست! بازیتون حرف نداشت.بسیار خوشحالم که شانس دیدن این اجرارو داشتم.امیدوارم همیشه موفق باشید.