در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال | علی کیهانی
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 08:57:53
 

فعال هنری

 ۰۴ شهریور ۱۳۸۱

نمایش نامه های بی نام و نشان

۸۴٫۱ اعتراف به عشق‌های نهان و شگفتی‌های بر زبان نیاورده (شاملو)
ک: آرش دهقان شاد / ن: محمود احدی نیا
ایرانشهر - سالن استاد ناظرزاده کرمانی
۲۷ آذر تا ۰۱ بهمن
۱۸:۳۰
۲۸۰,۰۰۰ تومان
خرید بلیت
٪۲۰
از ٪۱۵ تا ٪۳۰

نمایش کارگردان

۲۸۴٫۰ یک داستان کمدی و عاشقانه…
ن و ک: محمدرضا آگاه
تئاترشهر - سالن سایه
۱۶ آذر تا ۰۷ دی
۱۸:۰۰
۲۰۰,۰۰۰ تومان
خرید بلیت

نمایش خون خفته | اجرای دور دوم

۰۰٫۰ دور دوم اجرا، به صورت محدود
ک: مهیار ‌رضاخانی / ن: جعفر ‌غلام‌پور، علیرضا قاسمی
حوزه هنری - تماشاخانه مهر
سه‌شنبه ۲۷ تا ۳۰ آذر
۱۹:۰۰
۱۳۰,۰۰۰ تومان
خرید بلیت

نمایش هدویگ

۰۰٫۰ اثر تازه‌ی «گروه تئاتر معاصر»
ک: نادر برهانی مرند / ن: نادر برهانی مرند (برداشتی ...
ایرانشهر - سالن استاد سمندریان
۲۹ آذر تا ۰۱ بهمن
۲۰:۳۰
۳۰۰,۰۰۰ تومان
خرید بلیت

نمایش دویل

۳۱۴٫۲ گناه به وسیله‌ی یک انسان به جهان وارد شد.
ک: حمید رحیمی / ن: جعفر غلام‌پور
عمارت نوفل‌لوشاتو
۱۸ آذر تا ۰۱ دی
۱۹:۳۰
۲۲۰,۰۰۰ تومان
خرید بلیت
٪۳۰
٪۲۰

نمایش اینک انسان

۳۶۳٫۶ شرحِ ساعاتِ پایانیِ زندگی حضرت مسیح در «اینک انسان»
ن و ک: حمیدرضا نعیمی
تئاترشهر - سالن چهارسو
۲۱ آذر تا ۱۰ دی
۱۸:۳۰ و ۲۰:۳۰
۲۵۰,۰۰۰ تومان
خرید بلیت
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
🔻ما در دنیای خشک و سرد معاصر تنها هستیم!/ عبور «از میان نهنگ‌ها»


نمایش «از میان نهنگ‌ها» به کارگردانی حسین حیدری‌پور اثری است که این روزها مراحل تولید خود را سپری می‌کند تا دی سال جاری در سالن شماره ۲ عمارت هما روی صحنه برود. اثر نمایشی توسط امیرحسین جوانی و نیکو بستانی نوشته شده است.

حسین حیدری‌پور درباره روند فعالیت‌های اخیر خود در عرصه تئاتر گفت: ۲ اجرایی که پارسال داشتم، دو دنیای کاملاً متفاوت ولی آشنا با کلیدواژه‌های بعضاً فراموش‌شده مثل عشق و خانواده بود. «لحد» برگرفته از یک داستان مستند تراژیک در مواجهه با قتل کارگردانی بود که شوک عظیمی به همه وارد کرد. «قصه در گوشی» نیز به واکاوی گوشه‌گیری انسان و گسست روابط و معضلات اجتماعی با فشارها و حسرت‌های ... دیدن ادامه ›› ممکن پرداخت.

وی درباره نمایش «از میان نهنگ‌ها» نیز توضیح داد: نمایش «از میان نهنگ‌ها» شامل ۲ نمایشنامه است که توسط ۲ نویسنده جوان نوشته شده است. این نویسندگان در عرصه تئاتر به عنوان بازیگر و کارگردان فعالیت داشته‌اند اما این بار برای اولین بار به عنوان نویسنده در تئاتر حضور دارند.

کارگردان «از میان نهنگ‌ها» یادآور شد: نمایش «از میان نهنگ‌ها» شامل ۲ مونولوگ و ۲ بازیگر، یک خانم و یک آقا است. شاید در فرم داستانی ارتباط چندان زیادی به هم نداشته باشند اما در مضمون اشتراکات فراوانی دارند. درکی که من از این متون داشتم، مسئله اصلی تنهایی انسان در دنیای خشک و سرد و معاصر امروزی است. ما با همدیگر حرف می‌زنیم، ولی همدیگر را نمی‌شنویم. همیشه اطراف‌مان را می‌بینیم، اما نگاه نمی‌کنیم.

حیدری‌پور ادامه داد: چرا دوباره دغدغه‌ها و دل‌مشغولی‌های ما و نیازهای‌مان را باید هر بار بگوییم؟ این واژه‌ها تاریخ مصرف ندارند. علاوه بر این مضامین، موضوع مهاجرت نیز در ۲ متن دیده می‌شود و این‌ها جزو مسائلی هستند که من هم خیلی وقت است با آن‌ها درگیر هستم.

وی در پایان سخنان خود گفت: بعد از خواندن این ۲ متن، تصمیم گرفتم اجرای صحنه این اثر را در یک فرم جدید طراحی کنم. تمرین‌ها را آغاز کرده‌ایم و در حال حاضر از مرحله پیش‌تولید عبور کردیم و تمرین‌ها در جریان است.

منبع: خبرگزاری مهر
علی کیهانی (alikeyhani)
درباره نمایش دویل i
تهیه بلیت آخر هفته نمایش «دویل»
درباره نمایش با خشم به گذشته نگاه کن
🔻بر مدار عواطف عشق و خشم غیرطبقاتی

محمدحسن خدایی: اجرایی که این شب‌ها در سالن «کُر باکس پردیس تئاتر و موسیقی باغ کتاب»، از نمایشنامه جان آزبرن بر صحنه است، تفاوت‌های معناداری با فضای سیاسی دوران پس از جنگ دوم جهانی دارد که در نمایشنامه «با خشم به گذشته بنگر» بازتاب می‌یابد. به دیگر سخن، در این اجرا خبر چندانی از درام «سینک-آشپزخانه‌» مشاهده نمی‌شود که هدفش بازنمایی تضادهای طبقاتی جوانان خشمگین طبقه کارگر انگلستان در دهه‌های 50 و 60 میلادی است.

آن هم از طریق دور شدن از فضاهایی چون اتاق پذیرایی خانه‌های طبقه متوسطی و بازنمایی واقعیت ملال‌انگیز زندگی خانوادگی در بازتولید نظم نمادین جامعه. فضل‌اله عمرانی در مقام کارگردان از سویه‌های سیاسی متن آزبرن فاصله گرفته و بر عواطف انسانی چون عشق و خشم تاکید دارد. اما خشمی که قرار است به‌تدریج آشکار شود و روابط شخصیت‌های نمایش را تحت‌تاثیر خود درآورد، بیش از آن‌که سویه سیاسی و طبقاتی داشته باشد، بر روابط شخصی استوار است و بازنمایی فضای ... دیدن ادامه ›› داخلی خانه. محمد زارعی در جایگاه نمایشنامه‌نویس، ترجیح داده از تاریخ قرن بیستمی انگلستان چشم‌پوشی کرده و به حال و هوای اینجا و اکنونی شهروندان دوران معاصر نزدیک شود.

به هر حال این رویکرد را می‌توان نوعی سیاست‌زدایی از جهان خشمگین آزبرن دانست و تسلیم شدن به روح زمانه پسامدرن ما. با آن‌که چارچوب کلی نمایشنامه حفظ شده و فرازوفرود حوادث، همان چیزی است که در نمایشنامه اصلی آمده، اما نسبت آدم‌ها، عواطف و کنش‌ورزی‌هایشان، تا حدودی تغییر کرده و بازتابی است از تفوق فردگرایی لیبرالی و عمومیت یافتن فرهنگ طبقه متوسطی در مصرف‌گرایی و زندگی در لحظه. این سیاست اجرایی صدالبته به بازیگران نمایش این فرصت را می‌دهد که بیش از گذشته، اکنون را رویت‌پذیر کنند.

احتیاج چندانی به فهم ژست‌ها و رفتارهای پیچیده دهه 60 میلادی انگلستان نیست و بازیگران این امکان را دارند که به تجربه زیسته خویش رجوع کرده و حضوری انضمامی و باورپذیر داشته باشند. به نظر می‌آید برای مخاطب طبقه متوسطی پردیس تئاتر و موسیقی باغ کتاب، این شکل از بروز عواطف مورد پسند باشد و فاصله‌مندی از جهان سیاسی و خشمگین آزبرن، یک ضرورت قابل فهم. به لحاظ فضاسازی، اجرا با استفاده بهینه از امکانات سخت‌افزاری سالن، در چند نوبت فضای بالکن را مقابل چشم تماشاگران قرار داده، سپس مکان‌هایی چون اتاق پذیرایی و اتاق خواب را به نمایش می‌گذارد.

این تعویض صحنه‌ها، از ملال و یکنواختی اجرا کاسته و به تماشایی‌‌شدن‌‌اش یاری می‌رساند. تقابل و تضادی که با چرخش صحنه و تعویض مکانی چون بالکن با اتاق‌های داخلی اتفاق می‌افتد، هوشمندانه است و به‌لحاظ زمانی، در راستای اقتصادی‌کردن زمان و مکان. از این منظر و باتوجه به طراحی صحنه، این اجرا چشم‌نواز بوده و مخاطبان را دچار دلزدگی نمی‌کند. بازی‌ها به‌ اندازه و موثر است.

خشم و طنزی که مازیار سیدی به نمایش می‌گذارد به‌واقع به‌یادماندنی است. همچنین فریادها و سکوت‌هایش. در مقابل این خشم، خونسردی خسرو پسیانی با آن آری‌گویی‌ها به زندگی قرار دارد که ترکیب جالبی است از خلق یک شخصیت متناقض و پیچیده معاصر. اینکه در لحظه زندگی کنی و گرفتار خشم بی‌مورد نشوی، از مولفه‌های شخصیتی این کاراکتر است.

شیرین اسماعیلی بعد از مدت‌ها دوری از صحنه، به خوبی توانسته نقش دختری از طبقات فرادست را ایفا کند که با تصمیم شخصی به زندگی محقرانه‌ای تن داده که چالش‌برانگیز است. غم باشکوهی که در رفتار این زن مشاهده می‌شود، نشانی است از استیصال زنانه و میل برای عاملیت. فی‌المثل لحظه‌ای که خبر مرده به دنیا آمدن کودکش را می‌دهد و بار دیگر معشوقش را ترک می‌کند، نشانه‌ای است از استیصال و عاملیت توأمان. همچنین بازی مرجان اتفاقیان که در اولین حضور صحنه‌ای، به نسبت خوب ظاهر شده و نقش یک کارشناس مدعی هنری را به خوبی به نمایش می‌گذارد.

درنهایت می‌توان گفت، اجرایی که فضل‌اله عمرانی تدارک دیده، به روح زمانه‌ای وفادار است که بروز عواطفی چون خشم را ذیل دوری از عرصه عمومی چون سیاست جست‌وجو می‌کند. اما با تمام کاستی‌هایی که این‌قبیل اجراها دچارش می‌شوند، می‌توان از تماشای بعضی دقایق پرتنش‌اش لذت برد و نکته‌ها آموخت. به هر حال در زمانه جنگ‌های بی‌پایان خاورمیانه‌، نمی‌توان با خشم به گذشته خیره شد و خشمگین نشد.
توجه: پیش‌فروش بلیت‌های سانس ویژه نمایش «کارگردان» آغاز شد.
علی کیهانی (alikeyhani)
درباره نمایش دویل i
بلیت‌های شب اول نمایش «دویل» تمام شد…
اجرای خیلی جذابی بود تمامی صحنه ها هوشمندانه و جذاب بود.
هماهنگی بازیگران با موسیقی عالی بود، یه کار حرفه ای و تمیز حتما پیشنهاد میکنم تماشا کنید و این نمایش و از دست ندید.
کار جالب و سرگرم کننده ای بود مخصوصا موسیقی خاص و منحصر به فردی داشت
۶ روز پیش، پنجشنبه
اگر شیطان به عنوان یک سوژه حقیقی در نظر بگیریم برده بیش دست انسان نیست :)
۲ روز پیش، دوشنبه
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
علی کیهانی (alikeyhani)
درباره نمایش منگی i
‏‌اولین عکس از گریم و لباس ‌بازیگر نمایش ‎منگی منتشر شد

طراح و اجرای گریم: نیلوفر ‌مرسل‌وند
طراح لباس و آکسسوار: پریا ‌الماسی
عکس: هلیا احمدی پناه

‏‌‎پیش‌فروش بلیت‌ در سایت تیوال ادامه دارد…

نویسنده و کارگردان: محمدامین سعدی
تهیه‌کننده: سمیه پناهی
مجری طرح: آکادمی فرهنگی هنری ویشا
🔻میزبانی نمایش «با خشم به گذشته نگاه کن» از علیرضا خمسه، سعید پورصمیمی و رضا بابک


به گزارش مشاور رسانه‌ای پروژه، نمایش «با خشم به گذشته نگاه کن» نوشته محمد زارعی، دراماتورژ و مشاور کارگردان مازیار سیدی و کارگردانی فضل‌اله عمرانی از ۳۰ آبان ۱۴۰۳ ساعت ۲۰ در سالن کر باکس پردیس تئاتر و موسیقی باغ کتاب روی صحنه رفته است.

«با خشم به گذشته نگاه کن» شب گذشته با حضور علیرضا خمسه، سعید پورصمیمی، رضا بابک، ژرژ‌ پطروسی، ناصر آویژه، پوریا رحیمی‌سام، پریزاد سیف، مریم معترف و دیگر هنرمندان سینما و تئاتر ایران روی صحنه رفت.

تهیه‌کنندگی نمایش «با خشم به گذشته نگاه کن» برعهده سعید روستایی و مجری طرح آن امیرسپهر تقی‌لو است.

بازیگران این اثر نمایشی (به‌ترتیب ... دیدن ادامه ›› حروف الفبا) مرجان اتفاقیان، شیرین اسماعیلی، خسرو پسیانی و مازیار سیدی هستند.

همچنین رضا ‌بابک بازیگر تئاتر، سینما و‌ تلویزیون ایران با تماس تصویری (در نقش توبیاس فون‌سنِ فضانورد) و ستاره ‌پسیانی به‌صورت صوتی (در نقش جمیلا جمیری، مهمان پادکست «گذشته») نیز در این اثر نمایشی حضور دارند.

این نمایشنامه براساس متن «با خشم به گذشته بنگر» نوشته‌ جان آزبرن با ترجمه سارا صابری و سام دولتی آماده اجراشده است.

علاقه‌مندان برای اطلاعات بیشتر و تهیه بلیت می‌توانند به سایت تیوال مراجعه کنند.
محمد فروزنده، امیر مسعود و سینا دهقان این را خواندند
کیارش مسیبی این را دوست دارد
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
علی کیهانی (alikeyhani)
درباره نمایش منگی i
یادداشت بابک پرهام بر نمایش «منگی»

🔻نشخوارهای ذهنی یک وسواسی

نمایش منگی به نویسندگی و کارگردانی محمد امین سعدی در سالن هامون در حال اجراست، این نمایش برگرفته از داستان منگی نوته ایگلوف است که اصغر نوری آن را ترجمه کرده است.
داستان منگی، داستان فلاکت شخص راوی داستان است، فلاکتی زاییده جبر جغرافیایی و ب‍ه واقع ‍‍ژوئل اگلوف جهانی برساخته دارد که نمونه مینیمالیستی با دیدگاهی سلینی از جهان واقعی است. در این کتاب اگلوف روزمرگی شخصیت اصلی داستان را تصویر می‌کند، راوی در تمام داستان با آرزوهای کوچک‌اش به دنبال کمی خوشبختی است که به دست نمی‌آید و سرآخر به همان روزمرگی تن می‌دهد. او در طول داستان یک آرزو را تکرار می‌کند، رفتن از آن جغرافیا، مکانی که آن را مسبب تمام بدبختی‌هایش می‌داند.
اگر جهان برساخته اگلوف را همان جهان پیرامون بدانیم باید اینطور بخوانیم که آرزوی قهرمان داستان همانا مرگ است ولی چون هیچ وقت ... دیدن ادامه ›› آن مکان جغرافیایی را ترک نمی کند به واقع هیچگاه به آرزویش دست نمی‌یابد. او تشنه روابط انسانی است و تنها مفرش برای آسایش یافتن از فشار فلاکت‌بار این زندگی معاشرت است، با پیرمردی که برایش قلوه می‌برد یا با مادر بزرگش که مشاجره می‌کنند و یا با همکار و رفیقش که شب سال نو با هم در خیابان و زیر باران اسیدی می‌روند و سیگار می‌کشند.
در نمایش آقای سعدی در هنگام ورود با دکوری عظیم مواجه هستیم، دکوری فکر شده ، کل دکور یک چمدان بزرگ است، چمدانی که شخصیت اصلی داستان در آن تکاپو دارد. چمدان همان آرزوی رفتن است که در تمام داستان اگلوف با آن مواجه هستیم و تمام چهان آرزوهای شخصیت اصلی را می‌سازد، نورپردازی از کنار و از سطح زمین هم زیرکانه است، هیچ نوری از سقف نمی‌تابد و این نشانه‌ای از متن است که آسمان سیاه و تاریک است. در طول نمایش همچنین متوجه می‌شویم که امین سعدی در فضا سازی به متن ترجمه اصغر نوری وفادار است ولی سرسپرده این متن نیست، فضای کلی و روایت اصلی را رعایت کرده است ولی پایان بندی را تغییر داده است و همچنین با بهر‌گیری از سه بازیگر رقصنده- سایه ، توانسته است همه آنچه در ذهن وسواس‌گونه شخصیت می‌گذرد بازنمایی کند. بازنویسی متن نمایشنامه از روی داستانی که تمام آن نشخوارهای ذهنی است بسیار کار مشکلی است، چرا که به طور کلی انتقال نظام خیالی به امر واقع محال است و به همین دلیل نویسنده- کارگردان نمایش نظام خیالی را امر نمادین تبدیل کرده است، موفقیت اجرا نیز بر همین انتخاب هوشمندانه استوار است، آنچه کار نویسنده نمایشنامه را تا حدی آسان کرده است ترجمه روان اصغر نوری است، اصغر نوری به عنوان مترجمی که به ادبیات دراماتیک مسلط است توانسته است متن ژوئل اگلوف را به گونه‌ای به فارسی برگرداند که نظام نمادین در متن حفظ شود و چه در گفتگوهای درونی و چه در دیالوگ‌ها فضای نمایشی ساخته شود که شاید انتخاب این متن به طور ناخودآگاه توسط امین سعدی نیز به همین دلیل بوده باشد، اما این موضوع به کاردانی و تبحر نمایشنامه نویس خدشه‌ای وارد نمی‌کند، چرا که انتخاب لحظات درست و ارتباط آنها به جهت پیوستگی اجرا از متن داستانی فارغ از نوع روایت داستان نیاز به دانش تأتری و فهم روایت داشته است که نمایشنامه نویس، امین سعدی، توانسته است درآن موفق باشد.
استفاده از دکور به عنوان امری کاربردی جهت سایه بازی تا حدی زیادی در ترکیب امر خیالی و نظام نمادین موثر بوده است. همچنین کاربرد سایه از جلو پرده و از عقب پرده صحنه توانسته است در شکست روایی موثر باشد، طراحی حرکت رقصندگان و سایه باز‌ها که توسط سه خانم اجرا می‌شوند هم به پویایی نمایش و ایجاد فضا کمک می‌کند. زنانی که می توانند مادربزرگ یا معشوقه- معلم بشوند، سایه هواپیما باشند و همینطور تصویر خیالات جنسی شخصیت اصلی.
همان طور که پیش از این گفته شد آقای سعدی پایان داستان را تغییر داده است، در داستان ترجمه شده آقای نوری، شخصیت اصلی پس از روزمرگی‌های روایی با شروع سال نو دوباره وارد روزمرگی می‌شود، به آن تن می‌دهد، مکان مهیب داستان را ترک نمی‌کند و با نگاه اگزیستانسالیستی اگلوف سرنوشتش را می‌پذیرد، اما در متن نمایشنامه شخصیت در میان خوک‌ها به طور اتفاقی می‌میرد و نمایش تراژیک تمام می‌شود. نگاه اگزیستانسالیستی به دیدگاهی پوچ‌گرایانه تغییر می‌کند، سعدی می‌گوید مهم نیست چقدر اعتراض کنیم در آخر مانند یک خوک خواهیم مرد، این در واقع بسط خواب شخصیت راوی درداستان اصلی است، او خوابی می‌بیند و سعدی آن را به واقعیت تبدیل می‌کند.
نمایش منگی، نشخوارهای ذهن فردی وسواسی است که با نگاه نهیلیستی به اجرا درآمده است و به طور کلی هم اجرای موفقی است که با تمرین بسیار زیاد و فشار مضاعف بازیگر می‌تواند آنچه نویسنده در ذهن داشته است را بازسازی کند.
دیدار دوباره رفقای قدیمی…
دو هنرمند بزرگ قدرنادیده! عمرشان دراز باد ...
صحنه و تماشاگرانش دلتنگ و مشتاق حضور مغنتم این بزرگان است ...
داشتم طبق معمول اسکرول میکردم که انگشتم یه لحظه ناخودآگاه از حرکت ایستاد
یک عمر خاطره پشت این عکس پنهان شده
امیدوارم هر دو عزیز به شکرانه ی لبخندی که همین الان رو لب من و احتمالا همه ی مخاطبان آورده شده، همواره سلامت باشن
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
علی کیهانی (alikeyhani)
درباره نمایش منگی i
بلیت‌های روز جمعه نمایش «منگی» تمام شد…
یادداشت شهرام شاه‌حسینی درباره نمایش «با خشم به گذشته نگاه کن»:
علی کیهانی (alikeyhani)
درباره نمایش بهمن i
🔻در این نمایش کمدی حرف‌های جدی گفته می‌شود!


به گزارش خبرنگار مهر، نمایش «بهمن» به نویسندگی مهدی ‌زندیه و کارگردانی علی ‌زندیه از ۸ آبان ساعت ۱۹:۳۰ در تماشاخانه ملک روی صحنه رفته است.

علی زندیه درباره تجربه کارگردانی این اثر نمایشی گفت: نمایش «بهمن» اولین تجربه کارگردانی من به صورت حرفه‌ای در تئاتر است. درست است که من تحصیلات آکادمیک دارم اما همواره اولین قدم‌ها سخت هستند. من سابقه‌ای در سینما دارم و به‌ عنوان دستیار کارگردان تجارب زیادی کسب کرده‌ام و چند فیلم کوتاه ساخته‌ام. البته در دهه‌ ۷۰ تجربه بازی در سریال و در سال پیش تجربه‌ بازی در تئاتر را داشته‌ام و حتی در دوران دانشجویی کارگردانی کرده‌ام. قطعا تجربیات این سال‌ها به من کمک کرد تا امروز به صورت حرفه‌ای، اثرم را روی ... دیدن ادامه ›› صحنه بیاورم.

وی درباره فضای موضوعی «بهمن» توضیح داد: به نظر من «بهمن» خیلی به شرایط حال حاضر کشور شبیه است. این نمایش فضای نقادانه‌ای دارد و در دل نقدش، موقعیتی ایجاد کرده که می‌تواند تلخ و شیرین باشد. به همین سبب است که برایش گروتسک عنوان برازنده‌تری‌ است تا کمدی صرف. برای من به عنوان کارگردان، جذابیت زیادی داشت که اولین کارم را در تئاتر انجام دهم.

زندیه درباره چالش‌هایی که برای اجرای «بهمن» با آن‌ها مواجه شد، افزود: اگر بخواهم درباره یکی از چالش‌های عجیبی که در اجرای «بهمن» با آن مواجه شدیم بگویم، این است که تصورمان از آبان‌، بهترین زمان برای اجرا بود. زیرا آبان و اردیبهشت‌ جزو بهترین زمان‌ها از نظر اجرا و حضور قابل‌قبول مخاطب بودند اما به نظر می‌رسد فضا تغییر کرده است و دیگر اینطور نیست.

این هنرمند در ادامه‌ با اشاره به سابقه‌ طولانی‌اش در مدیریت تبلیغات در تئاتر، یادآور شد: من مدتی قبل با گروهی جوان‌ کار کردم که هیچ‌کدام شناخته‌شده نبودند. در آنجا مدیریت تبلیغات و متریال تبلیغاتی اثر را برعهده داشتم و این تجربه با نسلی کاملا متفاوت و با فاصله از من، به من کمک کرد تا از آن فضا در کار خود استفاده کنم. چالش بزرگ ما انتخاب تماشاگر برای دیدن اجرا است. ما حدود ۱۴ اجرا داشته‌ایم و روزهای خوبی را تجربه کرده‌ایم. تماشاگران وقتی کار ما را می‌بینند، از آن لذت می‌برند و این برای من جذاب است.

کارگردان «بهمن» معتقد است نمایشنامه کمدی کار کردن سخت‌تر از فضای تراژیک است، زیرا ممکن است تماشاگر نتواند ارتباط برقرار کند و این ارتباط برقرار نکردن می‌تواند چالش بزرگی برای کارگردان باشد.

زندیه تأکید کرد: ما در این کمدی، قصد داریم حرف‌های جدی‌تری بزنیم و این کار، سختی بیشتری را به همراه دارد. کمدی کار کردن همیشه چالش‌هایی دارد و ممکن است مخاطب با آن ارتباط برقرار نکند. اما تا زمانی که مخاطب داریم و آن‌ها کار ما را می‌بینند، بازخوردهای جالب و جذابی می‌گیریم و این برای من به عنوان کارگردانی که اولین کارش کمدی است، خیلی امیدواری و خوشحالی به همراه دارد.

وی در پایان درباره بازیگران نمایش گفت: بازیگران «بهمن» از ۲ نسل‌ مختلف هستند و در کنار هم قرار گرفته‌اند. تلاش کرده‌ام ترکیب جالبی در بازیگران داشته باشم و خدا را شکر همه آن‌ها از پس این کار برآمدند. البته در طول تمرین‌ها، پستی و بلندی‌های زیادی داشتیم و رساندن این نمایش به حالت نهایی، کار سختی بود. خوشبختانه اکنون جای خوبی ایستاده‌ایم.

بازیگران «بهمن» (به ترتیب ورود) مهدی ‌زندیه، گلنوش ‌قهرمانی، نکیسا ‌نوری، احسان ‌شهبازی، عدنان ‌فراهانی، فرزام ‌رنجبر، مجتبی ‌جعفری و ملیحه ‌آقایی هستند.

در خلاصه این اثر نمایشی آمده است: «بهمن با بازگشتش، بهمن مهار نشدنی‌ای از توده‌های مردم ایجاد می‌کند. باید مراقب شرایط باشیم.»
روزنامه سیاست روز- علی کلانتری: نمایش «بی پایانی» به نویسندگی و کارگردانی «صحرا فتحی» روز گذشته اجرای پایانی خود را در سالن سایه مجموعه تئاتر ... دیدن ادامه ›› شهر روی صحنه برد.
با نگاهی به آمار فروش بلیط‌های این اجرا که در آن بازیگران نام آشنایی همچون «الهام شعبانی»،«حدیث میرامینی» و«مهسا طهماسبی» حضور داشتند متوجه می‌شویم که احتمالا با اثری خوب و قابل درک روبرو بوده‌ایم به همین دلیل نیز این اجرا مخاطبان زیادی را به سالن اجرا کشانده است.
نمایش بی پایانی که در ژانر کُمدی سیاه می‌تواند جایی برای خود داشته باشد درباره زندگی سه دوست قدیمی است که بعد از مدتها دور هم جمع می‌شوند و دست تقدیر سرنوشتشان را زیر و رو می‌کند. درون مایه و تم اصلی این اجرا، متأثر از نام و جنسیت نویسنده، زنانه است و داستانی حول شخصیت‌های زن می‌تواند اِلمان‌هایی به خصوص از رفتار آنها و ‌نمود آن در واقعیت داشته باشد.
معضلات ذاتی زنان در زندگی واقعی سوژه‌ای برای نوشتن این اثر شده، سوژه‌ای که در جامعه مردسالار می‌تواند نمود نمایش مرهم برای زنان زخم دیده از اطرافیانشان باشد. زنی که طلاق گرفته و برای از دست ندادن حضانت تنها فرزندش روز و شب استرس شدیدی را متحمل می‌شود، زنی که به دلیل نوع رفتار و نوع پوشش همواره مورد شماتت و قضاوت قرار می‌گیرد چون در جامعه کنونی انتخاب نوع پوشش به شدت از سوی اطرافیان مورد بحث قرار می‌گیرد و گاهی زمینه‌های کدورت را فراهم می‌سازد و در نهایت زنی که برای فرار از مشکلات خانوادگی و شاید فقر تصمیم می‌گیرد از عشق واقعی خود بگذرد و برای ساختن زندگی بهتر و رفاه نسبی به ازدواج فردی در بیاید که اصلاً از لحاظ سنی و اخلاقی با او سنخیتی ندارد.
سه کاراکتر و کلی درد که در نیمه ابتدایی نمایش کاملاً دردهایشان از دید مخاطب پنهان است، پنهان کاری عامدانه که ظاهراً کارگردان اثر قصد دارد با شبیه سازی زندگی اکثر زنان در جامعه که باید درد را در صورت پنهان و به درون بسپارند، مخاطب را با خود همراه کند و از آنها همزاد پنداری را وام بگیرد.
تئاتر بی پایانی دو رُخ دارد، دو نیمه و صورت و سیرتی کاملاً متفاوت، تعلیقی به درازای نیم ساعت و یا شاید نیمی از اجرا که کاملاً مخاطب را غافلگیر می‌کند. زندگی در نیمه دوم اجرا روی خشن خود را آشکار می‌کند و از کمدی، تراژدی می‌سازد. تراژدی که سورئال نیست بلکه کاملاً رئال و واقعی است و در دنیای ما نوشته‌های روی کاغذ نویسنده می‌تواند نمود واقعی داشته باشد.
نویسنده اثر، دنیایی را که خلق کرده به خوبی می‌شناسد و به واسطه این شناخت عمیق چنان تسلطی بر نوشتار دیالوگ‌ها دارد که گاهی مخاطب مرز میان اجرا و واقعیت را به فراموشی می‌سپارد و خود را یکی از کاراکترهای درون اجرا تصور می‌کند. در هنر تئاتر به دلیل این که همه چیز در مقابل دیدگان مخاطب به وقوع می‌پیوندد و مجال کات و تدوین و برداشت دوباره برای بازیگر و کارگردان وجود ندارد، ایجاد تعلیق و همچنین القای حس آن به بیننده کار بسیار سختی است، ولی بی‌پایانی با تکیه بر اصل غافلگیری مخاطب متنی را ارائه داده که به راحتی می‌تواند مخاطب را شگفت زده کند.
البته باید این موضوع را اضافه کنیم که متن خوب وقتی به ثمر می‌نشیند که اجرای آن نیز درست و سر ضرب باشد. سه بازیگر نمایش دقیقا با ریتم نمایشنامه جلو می‌روند و در نیمه ابتدایی با سرعتی معقول و در نیمه دوم اجرا چنان اجرای درست و پینگ پنگی و ریتمیکی دارند که علاوه بر پیشبرد مسیر داستان به راحتی آب خوردن مخاطب را مسحور خود می‌کنند.
بی پایانی از آن دست اجراها است که خستگی را بر تن مخاطب نمی‌نشاند بلکه با متن و ریتم و بازی خوب با مخاطب کاری می‌کند که پس از پایان نیز منتظر مابقی اجرا است. از آنجا که این اجرا تک صحنه‌ای بود و میزانسن و آکسسوار خاصی نداشت تنها چیزی که می‌توانست دقایق اجرا را خوشایند بکند، همان بازی و متن بود که الحق و الانصاف به خوبی از پس آن برآمده بودند.
باید ایستاده نمایش بی پایانی را تشویق کرد، نمایشی که می‌تواند تا مدت‌ها ذهن را درگیر کند و رخدادهای سورئال درون تئاتر را به زندگی مخاطب تعمیم بدهد. نمایش بی پایانی نمایشی که به پایان رسید ولی داستان آن سه زن همچنان در جامعه‌ای که در آن زیست می‌کنیم پابرجاست.
کمدی سیاه؟؟؟!!!! این یک نمایش بد بود .چند شب پیش دیدمش یک لودگی اعصاب خردکن و بی شخصیت. یک حرکت اشتباه محاسباتی در متن و اجرا. متن شل و وا رفته با شخصیت پردازی در حد انشاء .کارگردانی که حریف نام های روی صحنه نبود و هر کی هر کاری میخواست میکرد و عزیزان بازیگر در رورانس با غرور از اشکی که ریخته بودند تعظیم میکردند. خیر آقا جان بازیگری اشک ریختن نیست.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
علی کیهانی (alikeyhani)
درباره نمایش اکتینگ i
آلبوم عکس نمایش «اکتینگ‌»، آخرین اثر اکبر زنجان‌پور، همزمان با پیش فروش هفته‌ی پایانی نمایش رونمایی شد

عکس‌ها از حسین حاجی‌بابایی

نویسنده: زویه دورنژه
مترجم: زیبا خادم حقیقت
کارگردان: اکبر زنجانپور
تهیه‌کننده: محمد قدس

بازیگران: اکبر زنجانپور، هوشنگ قوانلو، محسن بهرامی

تماشاخانه ایرانشهر، سالن استاد ناظرزاده کرمانی
آبان و آذر ۱۴۰۳
ساعت: ۲۰:۴۵
درود، میشه بفرمایید فروش روزهای جدید کی باز میشه؟
سارا تهرانی
درود امروز D_{;}_
سپاس تهرانی جون 😆❤️
فائزه
سپاس تهرانی جون 😆❤️
قربونتون برم
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
بلیت‌های روز نخست نمایش «کارگردان» به پایان رسید...
انشاالله شب های نمایش به روزهای هفته اخر آذرماهم کشیده شود
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
استاد فرهاد آئیش‌ امشب به تماشای نمایش «بی‌پایانی…» می‌شیند…
علی کیهانی (alikeyhani)
درباره نمایش اکتینگ i
مهمانان امشب نمایش «اکتینگ»
علی کیهانی (alikeyhani)
درباره نمایش منگی i
بلیت‌ها تمام شد...
علی کیهانی (alikeyhani)
درباره نمایش اکتینگ i
همایون غنی‌زاده به تماشای نمایش «اکتینگ» نشست


با از سرگیری اجراهای نمایش «اکتینگ‌»، آخرین اثر اکبر زنجان‌پور، همایون غنی‌راده کارگردان تئاتر و سینمای ایران به دیدار اکبر زنجان‌پور رفت.

همایون غنی زاده پس‌از تماشای نمایش «اکتینگ‌» به زنجان‌پور گفت: «هر بار که اثری از شما یا هما روستا می‌بینم، متوجه میشم که چرا عاشق تئاتر شدم و چرا باید تئاتر کار کنم، هر چه دیدم ... دیدن ادامه ›› عشق بود!»

نویسنده: زویه دورنژه
مترجم: زیبا خادم حقیقت
کارگردان: اکبر زنجانپور
تهیه‌کننده: محمد قدس

بازیگران: اکبر زنجانپور، هوشنگ قوانلو، محسن بهرامی

تماشاخانه ایرانشهر، سالن استاد ناظرزاده کرمانی
از ۱۴ آبان ۱۴۰۳
ساعت: ۲۰:۴۵
باریکلا به تیوال که نظرات ما رو هاید میکنه.چون خوشمون نیومده از نمایش.متاسفم واستون
تهمورس
باریکلا به تیوال که نظرات ما رو هاید میکنه.چون خوشمون نیومده از نمایش.متاسفم واستون
نظرتون هست
سروناز
نظرتون هست
بعد از 2 روز زحمت کشیدن تایید کردن کاپوها
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
علی کیهانی (alikeyhani)
درباره نمایش اکتینگ i
اولین تصویر از نمایش «اکتینگ» منتشر شد
.
.
همزمان با رونمایی از اولین تصویر نمایش «اکتینگ‌»، آخرین اثر اکبر زنجان‌پور، پیش‌فروش بلیت روزهای جدید اجرا آغاز شد.
.
عکس از حسین حاجی‌بابایی
.
.
نویسنده: زویه دورنژه
مترجم: زیبا خادم حقیقت
کارگردان: اکبر زنجانپور
تهیه‌کننده: محمد قدس
.
.
بازیگران: اکبر زنجانپور، هوشنگ قوانلو، محسن بهرامی
.
.
تماشاخانه ایرانشهر، سالن استاد ناظرزاده کرمانی
از ۱۴ آبان ۱۴۰۳
ساعت: ۲۰:۴۵
تهیه بلیت‌ در سایت‌ تیوال
سلام و درود. به نظر می رسد نظرات این نمایش به صورت تأییدی منتشر می شوند و نظرات جدید به شکل کمرنگ و پنهان شده فقط در حساب کاربری هر فرد قابل مشاهده است ..
محمدمهدی فتحیان
سلام و درود. به نظر می رسد نظرات این نمایش به صورت تأییدی منتشر می شوند و نظرات جدید به شکل کمرنگ و پنهان شده فقط در حساب کاربری هر فرد قابل مشاهده است ..
دقیقا نظر بنده هم هاید شد
محمدمهدی فتحیان
سلام و درود. به نظر می رسد نظرات این نمایش به صورت تأییدی منتشر می شوند و نظرات جدید به شکل کمرنگ و پنهان شده فقط در حساب کاربری هر فرد قابل مشاهده است ..
بلاخره فیلترینگ در گوشت و پوست و مغز استخوون ما نفوذ کرده.

ما= آنها
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
خبر
درباره نمایش چاپلین i
«چاپلین» به سالن اصلی تئاترشهر آمد | عکس همزمان با رونمایی از پوستر و معرفی بازیگران؛«چاپلین» به سالن اصلی تئاترشهر آمد
 همزمان با معرفی بازیگران نمایش «چاپلین» به کارگردانی مهران رنج‌بر، از پوستر این نمایش با طراحی محمد ‌موحدنیا برای اجرا در سالن اصلی تئاترشهر رونمایی شد. به گزارش روابط عمومی پروژه، نمایش «چاپلین» به نویسندگی، طراحی و کارگردانی مهران رنج‌بر و تهیه‌کنندگی بهزاد ‌مرادنژاد از ۳۱ تیرماه ۱۴۰۳ در سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر به‌عنوان پرتره‌ای از زندگی «چارلی چاپلین» روی صحنه می‌رود.مهران رنج‌بر کارگردان این اثر نمایشی نیز تاکنون پرتره‌های «استیو جابز»، «مارلون براندو»، «مارادونا» ...
دیدن ادامه ››

 همزمان با معرفی بازیگران نمایش «چاپلین» به کارگردانی مهران رنج‌بر، از پوستر این نمایش با طراحی محمد ‌موحدنیا برای اجرا در سالن اصلی تئاترشهر رونمایی شد.

به گزارش روابط عمومی پروژه، نمایش «چاپلین» به نویسندگی، طراحی و کارگردانی مهران رنج‌بر و تهیه‌کنندگی بهزاد ‌مرادنژاد از ۳۱ تیرماه ۱۴۰۳ در سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر به‌عنوان پرتره‌ای از زندگی «چارلی چاپلین» روی صحنه می‌رود.مهران رنج‌بر کارگردان این اثر نمایشی نیز تاکنون پرتره‌های «استیو جابز»، «مارلون براندو»، «مارادونا» و «چه» (ارنستو چگوارا) را به صحنه برده است.

بهزاد خلج به‌‌عنوان اولین بازیگر این پروژه نمایشی معرفی شد که همراه با او محمد ‌موحدنیا، بی‌تا ‌عزیز، مرتضی درویش‌زاده، افشین ‌واعظی، آبان ‌زارعی، میثم یوسفی، سونیا ‌سرلک، احسان ‌صاحبدادی، نریمان ‌حیدری، فربد ‌تاجیک، محدثه ‌دانش، یگانه ‌رادبخش، فائزه ‌وفائی، سارا ‌زجاجی و امیر ‌عقیلی در سالن اصلی تئاتر به ایفای نقش می‌پردازند.در خلاصه داستان این نمایش آمده است: «جهان برزخ است و چارلی چاپلین به عنوان شخصی که در سینمای صامت در قامت دفاع از مردم قرار گرفته مقابل زورگویی‌های ادولف هیتلر می‌ایستد و تنها راه نجات بشریت را مردم‌سالاری می‌داند.»
مجری طرح: محمد ‌موحدنیا، مشاور پروژه: سارا میرشمسی، او: علیرضا ‌عبدالکریمی، طراح صحنه: مهران رنجبر، طراح نور: رضا ‌خضرایی، طراح لباس: مقدی ‌شامیریان، دستیار کارگردان: مرتضی ‌بیگی، مدیر تولید: دانیال ‌یعقوبی، منشی صحنه: پرتو ‌جغتایی، مدیر صحنه: وحید ‌جلیلوند، تدارکات: علی مظهری، ساخت دکور: حسین طاهربخش، مهندس صدا: روزبه ‌کمالی، ساخت تیزر: امید میرزایی، ساخت موشن: حامد اشعری، عکاس: مهرنوش لک، طراح پوستر، بروشور، لوگو: محمد ‌موحدنیا، مدیر تبلیغات: امیر ‌قالیچی، روابط عمومی: علی ‌کیهانی دیگر عواملی هستند که مهران رنج‌بر را در این پروژه همراهی می‌کنند.

پیش‌فروش بلیت‌های این اثر نمایشی امروز ساعت ۱۳ در سایت تیوال آغاز شد.

 

محمد فروزنده، امیر مسعود و Amir Sharifi این را خواندند
علی کیهانی این را دوست دارد
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
 

زمینه‌های فعالیت

تئاتر

تماس‌ها

theater.ir
alikeyhanii81@gmail.com
aliikeyhani
alikeyhaani
alikeyhanii