دل آشوبی های شبانه
به صد جنگ جهانی کشته می دهد
تنها تفاوتش در این است
من به دائم با امیدی زنده و به واقعیتی کشته می شوم
و تنها خوشبینی محض است پرچم صلح این جنگ
علیرضا.م

به کجا چنین مشغولى؟
تا بسته دل نگشته ام به عمر
تا ایمان دارم به هیچ
تا مى دانم به آخر تهى مى شوم
تا به قلبم درد دارم بیا
تا به معصومیت سادگى شناخته مى شوم به عوام بیا
تا شکسته روح تر از این نگشته ام
تا بغض همچون تیغ است به گلو
که نه بلعیده مى شود و نه آزاد
بیا و من را ببر به آن دور ناکجا آباد تهى
آشنا یى ام ده با سیاه سایه هاى دیوار
تا به طلب مى کشم حضورت را به خواب و بیدارى بیا
بیا که تنها خواب بى رستاخیزم آرزوست
به بى نهایت هیچ بودنم آرزوست
علیرضا.م

دل به چشم راه داشت
دل به خود غم نداشت
یک فنجون قهوه ى تلخ
به بهونه ى یک لبخند
خستگى معنا نداشت
دل به سایه راه داد
خون جاشو به سنگ داد
غم شکفت درد جوانه کرد
روح بود سایه جاشو غصب کرد
تنها یادگارى لبخند
گشت یک فنجان قهوه ى تلخ

علیرضا.م

روز ها بسان گذر ثانیه ها
در برابرم رقصان
به چشم بر هم زدنى مى گذرند
و شب ها بسان قرونى بى تاریخ
در چشمانم زل مى زنند
به روشنى روز رهسپار مى شوم به خلوت کوچه ها
کوچه هایى که تک تکشان
برایم همچون دوستانى صمیمى مى مانند
کوچه هایى که تا بودى
در ظهر هاى گرم تابستان
بسان عصر هاى خنک پاییز گوارا ... دیدن ادامه ›› مى بودند
و حال تنها برایم همچون
راهرو هایى بى پایان
با دیوار رنگ هاى خاکسترى
بستر سایه ام مى شوند
آه از شب ها
شب هایى که بر من هر ذره لحظه اش
بسان حبسى ابد مى ماند در انفرادى
که به جد هست و تنها نامش این نیست
تماما خاطرات بر هواى سلولم به پرواز در مى آیند
گاهگاهى خاطره اى بر شانه ى ذهنم استراحت مى کند
و تنها بر من
قبطه خوردن بر آسمان مى ماند چاره
که هرگاه بخواهد طوفانى به پا مى کند
و یا بیابانى سیرآب
و مرا تنها باریکه رودى
به پهناى این سرد کویر بى روح آرزوست.

علیرضا.م

چه گذر ها که آزردم سایه ام به دیوار
چه سرد حسى داشتم به زمان
امان از چشمانى که گشتند آینه اى بر چهره ام
به توهم بیدارى گذراندم چه روز ها
و نا آگاه به بیدارى در رؤیا
هر پلک زدنى پیرتر به قبل
حس سریزى از تو افزود بر شوق پروازم
به رسم جبر, سنگینى خاطرات, خمود احساسم
نبودى دگر ولى چه همیشه بود حس گرماى ... دیدن ادامه ›› دستانت
به افسون یادت سرخوشم چه افسرده
من کاشف یکسویگى احساسم
به درون پذیراى مرگ ، من میزبانم
و سکوت منطق بر فراموشى این حس
وبه لحظه ی دیدارت چه خندانست لبانم

علیرضا.م

پشت شیشه برف می بارد
پشت شیشه برف می بارد
در سکوت سینه ام دستی
دانه اندوه می کارد

مو سپید آخر شدی ای برف
تا سرانجامم چنین دیدی
در دلم بارید ... ای افسوس
بر سر گورم نباریدی

چون نهالی سست می لرزد
روحم از سرمای تنهائی
می خزد در ظلمت قلبم
وحشت دنیای تنهائی
... دیدن ادامه ››
دیگرم گرمی نمی بخشی
عشق، ای خورشید یخ بسته
سینه ام صحرای نومیدیست
خسته ام، از عشق هم خسته

غنچه شوق تو هم خشکید
شعر، ای شیطان افسونکار
عاقبت زین خواب دردآلود
جان من بیدار شد، بیدار

بعد از او بر هر چه رو کردم
دیدم افسون سرابی بود
آنچه می گشتم به دنبالش
وای بر من، نقش خوابی بود

ای خدا ... بر روی من بگشای
لحظه ای درهای دوزخ را
تا به کی در دل نهان سازم
حسرت گرمای دوزخ را؟

دیدم ای بس آفتابی را
کاو پیاپی در غروب افسرد
آفتاب بی غروب من!
ای دیغا، درجنوب! افسرد

بعد از او دیگر چه می جویم؟
بعد از او دیگر چه می پایم؟
اشک سردی تا بیفشانم
گور گرمی تا بیاسایم

پشت شیشه برف می بارد
پشت شیشه برف می بارد
در سکوت سینه ام دستی
دانه اندوه می کارد

زنده یاد فروغ فرخزاد

اى آسمان شرم بر توباد
نمى دانم چگونه ؛
اما آنچنان بوده اى که
باد را به زوزه یأس واداشتى
و ابر را بر آن داشتى که چنان بگرید
و آه برمن
به زیر این باران به ساعت ها بوده ام
و درون دلم چه غوغاییست بر باریدن
افسوس
دل به چشمانم هیچ راه نیست
و تنها سکوت است که
چنین لب هایم را چو کویر
تشنه باریدن نگاه داشته
اى ... دیدن ادامه ›› آسمان
بر من همان شو که بر ابر ها بوده اى
وادار مرا به باریدن
سکوتم را شکن به فریادى به بلنداى خود
بشکن این نقاب دروغین صبر را بر صورتم
و خورد کن این من را در برابر من
علیرضا.م

از: خود

به صدای من گوش نکن، موسیقی زرد داره، به قلب من دست نزن
بیماری سرد داره، به روح من نزدیک نشو، چه سالهاست طرد شده
به مغز من دست نزن، سرایت درد شده، و از همون دور به من حس ماورایی بده
از موجودی که جون داره به من یک تداعی بده، و مثل نقاشی به من
خو کن از مجرای نگاه، که من حرکت نمیتونم، از چارچوب قاب سیاه
تو باش ولی موازی باش، همراه ولی لمسم نکن، میل به ترکیب یا واکنش
یا هر چی میترسم نکن، هیم نگرد که گم میشم، با من نخواب که کم میشم
ترکم نکن که میمیرم، بسامدهای بم میشم، به سایه ی من دست نزن
که طیفی از همس داره، طبیعت بی تاب من، انقطاع نفس داره
به عطر من دست نزن، که تو سینت قفس داره، که استنشاق بوی تو
اتصال عبث داره، به صدای من گوش نکن، موسیقی زرد داره
به قلب من دست نزن، بیماری سرد داره

از: هادی پاکزاد

دوستان کسی یک بلیط اضافه داره؟؟؟
میدونم......! :)

قصه نیستم که بگویی
نغمه نیستم که بخوانی
صدا نیستم که بشنوی
یا چیزی چنان که ببینی
یا چیزی چنان که بدانی
من درد مشترکم
مرا فریاد کن ... .

از: شاملو