من که کلا نصف نظرم رو اصلاح کردم تا هایدش نکنید چرا هایدش میکنید

‌اینکه تنها چیزی راجع به خود اثر راجع بهش محکم میتونم نظر بدم و راجع بهش میدونم راجع به بازیه دوتا بازیگر اصلی مرد و زن /محمد علی محمدی و رومینا مومنی 
بزرگترین و جدی ترین اسیب نمایش بازی دوتا بازیگر زن و مرد است/وقتی ما فرمی رو انتخاب میکنیم که توش تئاتر به صفر میل میکنه و فرم انتخابیمون میشه دوربین (فارغ از اینکه بخوام راجع به این شیوه نظری بدیم که معتقدم سواد کافی رو ندارم که بخوام این نوع فرم رو رد کنم ) و درام مهم ترین رکن نمایش میشه اونوقت بازیه بازیگرا مهم ترین رکن اصلیه / بازی ای که باید در ابتدا بازیه دوربین باشه و با درصد کمی مدیوم تئاتر/ کار بسیار سختیه / اما متاسفانه بازیگر زن و مرد حتی بد هم بازی نکردن که بگیم علت سختی بود / مافوق بد بازی کردن که دیگه چه دوربین بود چه نبود همه چی رو از بین میبرد/ دوربین ذهن بازیگر را میخونه اونم دوربینی که به تقلید از دوربین هیچکاکه که باید اینو بفهمم مهم ترین اصله دوربین هیچکاک بازی بازیگره / حتی توی همان تصویری که از روانی هیچکاک شاهد هستیم صحنه ی قتل کلوزاپ گرفته میشه چون حالت و ترسی که تو عمق وجود و چشم بازیگره رو هیچکاک میخواد و با اونه که حرفای خود رو بیان میکنه / و عنصر بعدی درام که اصلا بدونه توانایی بازیگر در بازسازی رویداد واقعی رسما عقیم میمونه / حالا میتونم محکم بگم مهم ترین اصلی که مخاطب حتی خسته میشه بازی بازیگرا توش سهمه زیادی داره / به بدن و حرکت دست بازیگر زن نگاه کنید مخصوصا وقتی تو خونه چاقو برمیداره یا وقتی که روی کاناپه از ترس بیهوش میشه واقعا توجیه نداره ... دیدن ادامه ›› / یا به حس های ثابتی که داره و تغییر لحن و حس فوق العاده فاجعه / اگه صد در صد تئاتر بود (که بازم اسیب میزد چون این بازی در مدیوم تئاتر فاجعه اس ) یا مثله این یک پیپ نیست در فاصله ی دور تری از تماشاچی بود قابل هضم تر بود / ریخته شدن اشک از چشم بازیگر زن بی دلیل در چند صحنه یعنی بازیگر کنترل حسی هم نداره هرچند بیشتر جاها حسی وجود نداشت درونه خود بازیگر / بازی بازیگر مرد فقط اشاره میکنم به یه صحنه ی فوق العاده مهم که اگه درست اجرا میشد تمام سالن مطمئنم درجا خشکشون میزد / صحنه ای که مست وارد بالکن میشود (واقعا دیگه بیخیال ) 

خندیدم ..خندیدم و در پایان گریستم به همین سادگی
مگه میشه اینقدر ساده یه تئاتر اجرا کرد اونم به این زیبایی
کاراکترا به خصوص پدربزرگ و پدر اصلا انگار ساخته شده بودن برای این نمایش
خسته نباشید عجیب نی که بگم کارتون رو ده برابر کاره مساوات دوس داشتم
سخت ترین کار اینه که مفاهیم عمیق رو با زبان ساده بیان کنی ..واسه همینه که رمان شازده کوچولو رو دیگه کسی نمیتون حتی مثلش بنویسه
واقعا خسته نباشید
بازم بلیط نمایش رو خریدم

فارغ از بحث تماشاگر امروز دوتا نمایش دیدم ..دوتا نمایش بی ادعا و ساده که یکیش سبکی بود یکیش هم همین نقل مکان
واقعا هرچه بیشتر پیش میره به اینکه تئاتر ساده خیلی لذت بخش تر و با ارزش تره باید ایمان اورد ..
برام جالب بود که متن کاملا یه رمان کوتاه بود که اجرا شد / بازی امیر شمس هم به شدت خوب بود
و در کل نمایش برام یه نمایش فوق غمگین بود که با خنده ی بعض تماشاچی ها برام غمگین تر شد
به کار پنج میدم چون نه امکانات سالن بزرگ رو داشت ..نه دلال های پر اسم همراهش بودن ..نه هزینه زیاد داشت برای اینکه یه خونه بسازه و ادا در بیاره..کاملا ساده کارگردانی شد ..دقیقا مثل یه مونولوگی که همه چیزش بازیگره و متن ..بازم براش بلیط گرفتم تا اینبار شاید تو ارامش بدون حضور تماشاچی های بی فرهنگ کار رو ببینم
ای کاش گروه های اجرایی بعد از پایان نمایش دقیقا مثله همون کاری که رضا بهبودی کرد با کسایی که با نور گوشی یا با صدا تمرکز همه رو به هم بزنن برخورد کنن ..یکی که سرما میخوره و دائم سرفه میکنه نباید بیاد به تئاتر ..بفهمید تو رو خدا

من امروز سه شنبه شاهد بی فرهنگ ترین تماشاچی هایی بودم که تو کل این همه سال تئاتر دیدنم تا به حال ندیده بودم...روشن بودن گوشی در حالت ویبره که عادی بود انگار ...یه اقای تو ردیف دو تماما صفحه ی گوشیش روشن بود و با گوشیش کار میکرد ...و از همه فاجعه تر خنده ی یه سری به خصوص یه نفر که خنده ها بلند بلندش تویهمه صحنه ها بی دلیل و تیکه های لوس و بی مزه در اجرا (باور کنید در شروع اجرا و پایانش ما شاهد لوس بازی این تماشاگر ه.....بودیم ) و گویا از اشنایان عوامل اجرا هم بود کاپشن سفیدی تنش بود اگه اشتباه نکنم چون از روی صدای قشنگش میشد شناختش / که همه رو عاصی کرد بود اگه واقعا عوامل اجرایی یا هرکس به این تماشاگردستسرسی دارید فقط ازش بخواهید پنج دقیقه نه یه دقیقه راجع به کار حرف بزنه اگه تونسسست ...متاسفانه فکر کنم دانشجوی هنرم بود که با این اوصاف باید تاسف خورد به حال هنرمون که اگه وضعش اینه چون امثال اینجور ادما توش زیاد شدن ...کتاب بیشعوری برات خیلی حقیر تره که بتونه تماشاگری مثله تو رو واقعا یه مقدار به فهمش اضافه کنه ..واقعا ............
کاش میشد عوامل اجرایی جای خوش و بش باهاش برخورد میکردن در پایان نمایش ..واقعا تاسف ..

تماشاگر فهمیم انسان باش و وقتی سرما خوردی و مدام سرفه میکنی به دیدن تئاتر نیا ..چون در درجه ای اول تمرکز بقیه رو به هم میزنی و در درجه ی دوم بقیه رو دچار اون بیماریت میکنی ...یا اگه اومدی ماسک بزن به اون صورت محترمت یا دستمال بگیر جلوی دهنت...باورم نمیشه که تا چه حد میتونیم خودخواه باشیم که به بقیه هم اسیب بزنیم ..در اخر سه جلد بیشعوری رو هم بخوان

اول اینکه واقعا باید برای کاری که توش بازیگر به تماشاگر میگه حرومزاده باید تاسف خورد، کاری که توش کتاب رو طوری پرتاب میکنن که به تماشاچی برخورد میکنه، در درجه ی اول باید برای این تئاتر و کارگردان و اون بازیگر متاسف بود
وقتی حرمت تماشاچی رو در نظر نمیگیرید یعنی هیچی از تئاتر نمیفهمید
دوم اینکه وقتی یه موجی راه میوفته همه هم دنبالش میرن بدون اگاهی ،راجع به بازی ها به بازی بازیگر خانم نمیپردازم چون واقعا اصلا قابل بحث نیس به قدری که افتضاح بود، راجع به بازی اقای اسماعیل گرجی باید بگم که بازی کردن شارژ هم اندازه داره ،وقتی تو نیم ساعت اول تمام داشته ات رو لو میدی دیگه چیزی برای ادامه نداری جز تکرار، برخلاف جو موجود اصلا بازی خوبی نبود، تنها ویژگی مثبت جسارت بازیگر بود وگرنه واقعا جز شلوغ بازی هیچی نداشت، وقتی بازیگر برمیداره و یه میکس از بازی های شارژ و یه تقلید محض از هیت لجر انجام میده در واقع هیچی رو کشف نکرده، کله صحنه در حال به رخ کشیدن بازی بود که به شدت و راحت مخاطب رو گول میزنه که ببین من چه بازیگر خوبی ام درحالی که حتی نمیتونه یه حسه واقعی به مخاطبش منتقل کنه، من فقط شاهد ادا و اطوار دو تا بازیگر رو صحنه بودم که با تمرین زیاد سعی در به رخ کشیدن خود داشتن و نه پیام براشون مهم بود نه مفهوم