امیدوارم تخفیف دانشجویی هم لحاظ بشه در این اجرا

شاید سوالم کمی مسخره به نظر برسه اما این اجرا چقدر دلهره آوره و شاید ترسناکه دقیقا؟ چون اصولا با ترس مشکلات جدی دارم، به حتی که علی رغم علاقه و کنجکاوی شدید، خودم رو از دیدن ماهی و گربه هم محروم کردم. منطقیه اگر این کار رو هم به لیست سیاهم منتقل کنم ؟!

همین اول تکلیفم را با فیلم روشن میکنم که کوچه بی نام فیلم بدی است؛ یکی از بدترین فیلم هایی که دیده ام. برای من فیلم ها همیشه دو بخش دارند: مضمون و ساختار، و سعی می کنم این دو را هیچ گاه با هم خلط نکنم. مثل عصبانی نیستم که با وجود ایرادات اساسی ام به مضمون، همچنان ساختارش را دوست دارم. کوچه بی نام اما از هر دو لحاظ فیلم بدی است. طبق معمول ایراد اساسی ساختاری، فیلمنامه است. فیلمنامه ای که سعی کرده با یک دست، ده تا هندوانه بلند کند ولی نهایتا همه را انداخته و شکسته. شخصیت پردازی های ضعیف، خرده داستان های بی ربط و معلق، بازی هایی که علی رغم تعریفاتی که در این دو روز شنیده بودیم، حرف نویی نداشت و به خصوص عدم یکدستی بازی ها توی ذوق می زد و حتی اشکال در زمان فیلم که شاید خیلی مهم به نظر نیاید اما در تمام یک ساعت فیلم برای من آزار دهنده بود (حادثه ی اصلی فیلم در واقعیت در تاریخ 23 بهمن 1380 رخ داد اما کوچه بی نام در همین سال های 92_93 خودمان میگذرد و این از موبایل هایی که به راحتی در دست همه شخصیت ها قرار گرفته و برخی دیالوگ های دیگر مشخص می شود؛ ایرادی که با اندکی دقت برطرف می شد).
اما محتوای فیلم، چیزی نیست که بشود به راحتی از آن گذشت. درست است که خیلی از ما ممکن است در اطراف خود، چنین خانواده ها و افرادی را سراغ داشته باشیم اما همه ما که کمی از سینما و نگارش فیلمنامه سردرمی آوریم، می فهمیم که کجا نویسنده و کارگردان از روی دلسوزی و برای حل معضلی یا طرح سوالی فیلمی ساخته و کجا قصد تمسخر دارد و تحقیر. به نظر من کوچه بی نام فیلمی است توهین آمیز نسبت به قشر مذهبی جامعه و هرچقدر تلاش میکنم به خودم بقبولانم چنین نیست و یا کارگردان چنین نیتی نداشته، مجاب نمی شوم. حتی اگر هم اشتباه میکنم، اما بر مخاطب چنین تاثیری دارد و این امر نه تنها حس خودم در طول تماشای فیلم بود، بلکه پوزخندها و خنده های گاه و بیگاه برخی از تماشاچیان، تایید کننده آن است.
اختلاف نظر و عقیده در خیلی از خانواد ها بین والدین و فرزندان وجود دارد اما ای کاش این فیلم، به دور از نگاه متعصبانه و تمسخرآمیز سعی در طرح دلسوزانه ی آن می داشت.

دوستان یک لطفی بکنن، در نقدها و اظهار نظرهاشون فیلم رو تعریف نکنن. فکر میکنم اکثرمون دوست داریم خودمون درون سالن سینما با داستان فیلم ها روبرو بشیم.
سپاس

الان واقعا سوال اینه که یعنی مسءولین جشنواره خودشون متوجه نمیشن که یک کار خارجی پر دیالوگ باید بالانویس داشته باشه؟؟؟؟؟؟؟ واقعا نفری 20 هزار تومان پولی که بابت 80 دقیقه تحمل مکالمات فرانسوی زن و مرد نمایش گرفته شد حلاله؟؟؟؟

هر دم از این باغ بری می رسد!!

سپاس از مدیریت تالار وحدت بابت افزایش قیمت بلیط ها در سال آینده!!

یک شبه مانیفست سیاسی (که البته توهین واژه مناسب تریه) مسخره علیه حکومت، در قالب داستان ضحاک.

کارهای آقای میرمنتظمی رو به خاطر تجربه های متفاوتشون در زمینه ی اجرا دنبال می کنم اما این یکی ابدا برام جذاب نبود چون مثل اغلب کارهای این روزها، از یک داستانِ اصلی استفاده می کرد و حدود یک ساعت عمر تو رو تلف می کرد ( 15 تومن پول بی زبون بماند) برای غالب کردن 4 تا جمله ( همون تیکه) بد بیراه علیه حکومت.

بس نیست این همه منگنه کردن نظرات سیاسی شخصی، به روایتی بی ربط؟؟

اگر کسی ترکیب چرمشیر - پسیانی رو دوست داره که خب داره، اگر هم نداره که خب نداره. این کار هم از این قاعده مستثنی نیست!

چرا انقدر گران؟؟؟!