زینب بابایی فعال هنری

امشب به تماشای کار مختلفیم نشستم . اجرای قدیم رو هم دیده بودم و منتظر بودم ببینم این بار آرمان شیرالی چه تغییراتی برای اجرای مجدد لحاظ کرده و برام مهم بود آیا با همون کوآلیتی مواجه میشم یا خیر .
بسیار برام ارزشمند بود که تغییرات کار در جهت بهبود کار بود و من شاهد یک اجرای بی نقص ، و از همه مهم تر جسور و به دور از کلیشه های مرسوم تاتری بودم . دیالوگ های خارجی ، ریتم درست ، اتمسفر و فضای حاکم بر کانسپت کار، شما رو تا انتهای روایت همراهی میکنه . درخشش کار دیدن قابهای سینمایی در فریم تاتر بود و جالب تر درک درست کارگردان از بازیگردانی و صد البته دیدگاه شخصی ایشون از مساله جنگ و آزادی . امشب به آینده تاتر ایران امیدوار شدم .‌.. امیدوارم نا امید نشن و بتونن راحت تر کار ارائه بدن .
آرزوی موفقیت و درخشش برای جایگاه درست این تیم

افشین واعظی که قبلا شایشتگی اش را در نویسندگی و کارگردانی و بازیگری در آنتی اویل و مشاهیر ثابت کرده . اینبار هم با کیفیت پا به صحنه گذاشت ‌. کستینگ خوب ، صحنه ای به دور از ادوات اضافه ، و یا در معنی بهتر خیلی گروتفسکی وار ، همراه نو گرایی ، خلاقیت و در عین حال دغدغه حال حاضر جامعه ! فریمی که من از یک تاتر خوب انتظار داشتم رو برام ساخت. امیدوارم جدا از مخاطبین محترم تاتر ، رفقا و هم صنفی هامون هم برای دیدن این کار تشریف ببرن و معنی تاتر واقعی رو بدور از هزاران زرق و برق و ادا واطفار درک کنن . این تاتری بود که من میتونم بهش افتخار کنم !

این کار دانشگاه کارگردانی برای من و رفقای جوونم بود . محمد برهمنی اصلا احتیاج به تحلیل و نظر نداره به نظرم. هرآنچه که باید روی صحنه بود و دیدیم . چه پرداخت های پخته و درستی . چیزی که محمد برهمنی بهمون نشون داد یک دنیای کوچک شده از تاتر بود و چقدر زندگیش کردیم . فارغ از نظرات و سلایق متفاوت این کار یک تاتر درست بود . و همه چی سر جای خودش درخشان بود . وقتی هنوز چنین اجراهایی روی صحنه تاتر ایران میبینم میگم هنوزم تاتر هست ... خیلی خسته نباشید که تو این شرایط عجیب و ترسناک تاترِ درست کار میکنید

وقتی چنین تاتری روی صحنه ی نمایش ایران هست، یعنی هنوز میشه امیدوار بود . این تاتر توقع من رو از یک نمایش درست برآورده کرد. اول از همه دستمریزاد به سعید حسنلوی عزیز . بابت طراحی صحنه منحصر به فرد و خارج از کلیشه های مرسوم . و علی کوزه گر بابت طراحی نور . برسیم به بحث کارگردانی ، این کار نمایش قدرت تمام و کمال هوشمندی و ظرافت کارگردانی بود . دید درست . خلاقیت در جهت ارائه نوین که همیشه فرید جان قادرپناه این مساله ضمیمه همه کارهاش بوده . انتخاب بازیگرانی درست و شایسته . و همگی خلاق . وقتی یک تیم درست چیده بشه واقعا نتیجه کار هم درجه یک میشه . چشم پوشی نکنیم از بازی درجه یک مهدی یگانه ، میلاد معیری و آذین نظری ... دم همه ی بچه هه گرم

یک خداقوت و خسته نباشید صرفا جهت اینکه این بچه ها تاتر کار کردن . ولی کار شدیدا از هر لحاظی ضعیف بود . فضاسازی هایی که پخته نشده بود و ایده هایی که شکل نگرفته و کال روی صحنه ارائه شد. سکوت های به شدت زیاد و حوصله سربر که از نظر فنی قابل توجیه نبود . روایتی که به دلیل عدم فضاسازی درست مخاطب و سردرگم‌میکرد. و باعث میشد تا پایان روایت سیر خسته کننده ای داشته باشه. هیچ سر و ته و تلورانسی و شاهد نبودیم متاسفانه ‌. با آرزوی درخشش برای این تیم جوان در آینده

اولا خداقوت و دستمریزاد به افشین واعضی عزیز و تیم جوان و درجه یکشون که با وجود شرایط سخت تونستند نمایشی با این سطح از کیفیت اجرا کنن . دوم باریکلا باز به افشین عزیز بابت استفاده درست از خلاقیت و نوآوری و نترسیدن در مقابل انتقادها . طنازی های بجا ،موزیک های خوب ‌ طراحی صحنه جالب . بازیهای چهارچوب دار و درست همه و همگی باعث شد ما یه کار ترتمیز و اسکلت دار ببینیم. دمتون گرم و ای کاش این کار خوب سمندریان یا ناظززاده کرمانی اجرا میرفت ! افسوس !!!!

اولا دستمریزاد به محمدرضاهلال زاده عزیز برای انتخاب سناریوی ایرانی چون این روزها به علت رو بورس بودن انتلکتوئلیسم!!! کمتر کسی به سراغ روایت های ایرانی میره . دوما ریتم درست ، بازیهای درخور و میزان ، چفت و بست روایت . پایان درخشان .تلورانس های بجا . طنازی های به اندازه و هوشمندانه . طراحی صحنه ی خوب . همه و همه باعث شد که انتظار ما از یک تاتر و اجرای خوب براورده بشه. یک دستمریزاد جانانه به مهدی یگانه عزیز که الحق نگین صحنه بود و دستمریزاد به کل گروه تو این شرایط سخت با این کیفیت کار کردن . خدا قوت

صد هزار حیف که مدیوم پرفورمنس آرت در ایران جایگاهی نداره و نه مخاطبین تعریف درستی ازین مدیوم دارند. اگر واقعا این مدیوم به درستی میتونست در ایران هم گسترده بشه به هیچ عنوان این اجرا هیچ مخاطبی رو به وجد نمیاورد . اونقدر کارهای کلیشه و غیر خلاق دیدیم که حتی اگر نتونیم حدس بزنیم این اجرا در چه فرمت و قالبی بوده خوشحال و راضیمون میکنه . این نمایش برای ایرانی که همیشه مقابل خلاقیت و نو آوری گارد داره در پله ی اول ایستاد . به هر حال یک قدم تازه به رو به خلاقیت در هنرهای نمایشی بود ‌ اما در انتقال مفهوم و ارایه کانسپت دچار سرگیجه شد . کاش این ایده و خلاقیت در قالب مدیوم پرفورمنس آرت ارائه میشد و حتی کنش و دخالت مخاطب رو هم آزاد میگداشتن. قطعا نتیجه شگفت انگیزی میشد گرفت . این اجرا با اینکه یک قدم رو به جلو بود در شرایط فعلی تاتر اما باز نمره قبولی نمیگیره . چون به نظر بنده وام گرفته از پرفورمنس آرت بود و نه حتی در چهارچوب این مدیوم به درستی قرار گرفته بود و حتی نمیتونم بگم که تاتر بود . بهر حال بازم قدمی رو به جلو بود‌ خسته نباشید و خدا قوت

تاتر آزادی که پا به سالن مهرگان گذاشت.

متوجه نمیشم که چرا این روزها که برخی مخاطبین تاتر به دنبال چیزی فراتر از تاتر هستند ! و یا اغلب معنی و مفهموم تاتر رو با ترازوی انتلکتوئلیسم میزان میکنند. این سرگیجه یعنی‌ مرگ تاتر . در تاتر فکر کنم تنها ۲ نفر وفادار به روایت های ایرانی هستند ، جناب رضا بهرامی و آقای کهبد تاراج ! یک تنه ثابت کردند که روایت های ساده و قابل لمس ایرانی در فرمت درست اجرایی با خلاقیت درست میتوانند تاثیرگذاری آلبرکامویی داشته باشند. ما اکبر رادی داریم... عباس نعل بندیان داریم ...روایت های ایرانی میتونن تاترهای تاثیرگذاری و رقم بزنن که به حق این دو عزیز بسیار شایسته کباده ی این کار و به دوش کشیدند . طراحی صحنه زیبا و خلاق در عین سادگی . به اندازه بودن تمام المان ها . بازیهای درست و بجا . تلورانس روایت همگی باعث شد توقع ما از معنی درست تاتر براورده بشه. دستمریزاد به همگی خدا قوت