با توجه به اینکه تماشاگر حتی اگر شناختی هم از داستان کلفتها نوشته ژان ژنه نداشته باشد، باز هم می تواند با داستان پیش بیاید و ایده کار را متوجه شود ولی اجرا ممکن است در آغاز کمی گیجکننده به نظر برسد. پس در تلاشم تا بتوانم با ارائه توضیحاتی، نسبت به کاهش این ابهام بکوشم.
*در دهه ۱۹۴۰ در فرانسه دو خواهر به اسم کریستین و لئا پاپن، خانمیرا که برایش کار میکردند، به قتل رساندند و این داستان دستمایه یکی از قویترین و معروف ترین نمایشنامههای معاصر شد(کلفت ها). آنچه در این نمایش در جریان است، نه یک جنایت خوفناک بشری، بلکه مقابله توده مطرود با اقلیت مرفه است و این قتل به عنوان نماد مبارزهی طبقاتی و ناشی از استثمار طبقهی کارگر شناخته شد. (که برای من یادآور فیلم انگل بود)
*سرتاسر نمایش پر از لحظاتی است که خواهران پیشخدمت تلاش میکنند تا شرایط سرکوبگر و خفقانشان را با توهماتشان قابلتحمل کنند و بازی نقشآفرینی به آنها کمک میکند تا برای لحظاتی هم که شده زندگی ثروتمند و باشخصیتی داشته باشند.( که اگر بخواهیم از لحاظ روانشناسی آن را مورد بررسی قرار دهیم، میتوان گفت تلاش ذهن انسان برای تحمل
... دیدن ادامه ››
شرایط سخت.)
*ژان ژنه و به تبع آن اثر خانم ما را در دنیایی از ابهام معلق میکند؛ نقشهای سولانژ و کلر میان خود و خانم بهسرعت عوض میشوند و هرگز بهسادگی متوجه نمیشویم که مثلاً سولانژ در کجا بهجای خودش و در کجا بهجای خانم صحبت میکند. (بنابراین پیشنهاد میکنم خیلی برای تمیز دادن نقش ها تلاشی نکنید و با داستان همراه بشید.)
امید است با خواندن این مطالب، در زمان اجرا ابهام کمتری را تجربه کرده(گرچه در مورد قلم و کاغذ هنوز ابهام خودم برطرف نشده!!) و از نمایش و بازی های فوق العاده بازیگران لذت ببرید :)
*هم چنین لازم به توضیح هست که قسمتی از موارد ذکر شده، حاصل مطالعه ی نقدها در مورد نمایشنامه کلفت ها و خانم می باشد.