با دیدی کاملا مثبت به تماشای این نمایش نشستم ، اما تنها چیزی که دیدم قصه ای ناهماهنگ بود که صرفاً با داد و فریاد سعی در انتقال مطالبی فی الذات تاثیرگذار با کمترین تاثیر به مخاطب را داشت ، برای اولین بار بابت وقت و هزینه ای که برای نمایشی گذاشتم احساس شکست کردم .

عدالت همان نظم خیالی ای که به واسطه بنا شدنش بر پایه اسطوره ها همیشه در خطر سقوط است و امیال و خواسته های ما را شکل می دهد به زیبایی در این اثر به فریبکارانه بودنش اشاره شد، روزی مردی با وعده پول شاهدانی را خرید و عدالت را فریب داد و روزی دیگر زنی با پول بی عدالتی را در مورد همان مرد اجرا کرد ...
ممنونم آقای پارسا پیروزفر ، بسیار لذت بردم

بهترین چیزی که می شد در مورد این اثر گفت که هنوز هم بعد از یک هفته تمام مرا در گیر خودش کرده است چیزی است که در لابه لای نوشتار آقای کارآمد بدان اشاره شد
ما بیزار نیستیم از : زنی که هر لحظه برای همسرش ارزوی مرگ میکند! مادری که در کنار همسر جوانش بجای تیمار فرزندانش در جهت حفظ بقای یوز پلنگان میکوشد ! مرد معتادی که دائم زنش را کتک میزند ! متنفر نیستیم از متجاوزان به جسم و روح فرد ترنس که خود دچار همه گونه ترس و وحشت و ازار اجتماعی است! زنی که دلال محبت و فروشنده کودکان است! جمعی از دختران و پسران خیانت کار! دختر پولدار کاسب پیشه که دلار بر سر معشوقه رقاصش میریزد اما در تماس با کارمندش رذالتی کامل را به تصویر میکشد! ووووووووووووو..... اما ما از کسی که حاصل این ناهنجاریهاست متنفریم!!

هورا من موفق شدم بلیط بخرم