«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
تکرار تکرار تکرار تکرار و یه خیلی تکراررررر
اجرای ۲۰ خط داستان در ۸۰ دقیقه!!
اگر میخواین پز بدین دیشب تئاتر دیدم و معمولا به همه چی میخندین حتما ببینیدش، اما اگر مثل من افسردگی دارین و تئاتر رو برای یک ساعت جدا شدن از دغدغه ها و فکر مشغولیها میبینین و البته سخت میخندین و زود حوصلتون سر میره پیشنهادش نمیکنم!
آقای یوسفی انتظار ما از شما بعد از همکاری با سروش صحت خیلی بالا تر رفته
من هیچی نفهمیدم!! انگار یه پادکست شلخته رو با سرعت زیاد دارم گوش میکنم!! بیشتر شبیه تبلیغ تند خوانی نصرت در دهه ۷۰ بود، با وجود زحمت زیادی که کشیده بودن کار خوبی در نیومده بود در کل اصلا دیدنشو پیشنهاد نمیکنم
در آخر گفتن متهم شدن به کامنت و امتیاز فیک که با توجه به صحبتهای تماشاچیان در پایان نمایش، این اتهام نیست و بیشتر به واقعیت نزدیکه
اگر فیلم پدر با بازی آنتونی هاپکینز رو دیدین این نمایش شمارو یاد یه اثر بالیوودی کپی شده از هالیوود میندازه، کم کم داره جا میفته تئاتری که چهره زیاد داره چشمش به گیشست و ارزش دیدن نداره واقعا حیف یک ساعت و چهل دقیقه ای که حروم کردم (زمان رفت و آمد و هزینه ها پیشکش)
نظر یک تماشاگر عوام:
مگه میشه از این بهتر؟ همه چی سر جای خودش بود از دکور و موزیک تا بازیها و متن
چقدر دوست داشتم و چقدر لذت بردم
نمیدونم چرا این کار انقدر مظلوم واقع شده!
*و طبق معمول بدشانسی یعنی نشستن کنار شخصی که ۴۰۰ بار موبایلشو چک کرد (آقایی که صندلی ۱۴ ردیف اول نشسته بودی!!)
والا این سوالها و وفاداری بدترین پاسخ و عملکرد رو برامون داره ... نمایشِ پناهکاه رو گرون خریدیم و تهش خانم فیاض گفتن هیچ کجا بهتون پول برنمیگردونه ... اینم حکما همون جوابِ مشمئزکننده !
درود بر شما
به آگاهی می رسد مبلغ ما به التفاوت بلیت خریداران محترمی که در تاریخ دوشنبه ۱۳ تیر در بازه زمانی که بهای بلیت این نمایش تغییر یافته بود اقدام به خرید بلیت نموده بودند، بازگشت داده شد.
با احترام
اجرای بی نقص و کم نظیر
یکی از بهترینهایی که تا حالا دیدم
برای تشخیص رویا از واقعیت ۳ تا چرخدنده خورد کردم!!!
پیچیدگیهای کار زیاد بود که باعث میشه یکبار دیگه به دیدنش برم،دست مریزاد و خسته نباشید
اگر توییتر و اینستاگرام گرد هستین به دیدن این کار نرید چون تمام دیالوگ ها براتون تکراریه! اول شخص مفرد مساویه با متن جمع آوری شده از فضای مجازی به همراه بازی متوسط و همراه با تپق !!
50-50 عجب اسم با مصمایی بود از دید کسی که ردیف اول شماره ۱۲ بشینه (مثل من!!) چون به واسطه یک دیوار درست جلوی بنده فقط نصف نمایش رو می دیدم !! بعد از نمایش هر کی گفت نظرت چی بود گفتم روم به دیوار خیلی لذت بردم !! بخشی از نمایشم بالای سرم اتفاق افتاد که کلا نمیدیدم ،خلاصه موقع خرید بلیط مواظب باشید از شماره ۴ تا ۱۰ انتخاب کنید،وگرنه مثل من، هم ۵۰-۵۰ میبینین هم گاهی ۲۵-۷۵ !!!
ممنون از حضور و نظرتون. شما یک بار دیگه تشریف بیارید و این بار مهمان من باشید. بهم نمیدونم اینجا میشه پیام خصوصی داد یا نه این آی دی اینستای من هست: saeid.yaghoubi
لطف دارید جناب یعقوبی،اجرا انقدر قوی و عالی بود که ارزش چند بار دیدن رو داره ،ایشالا فرصت باشه حتما یک بار دیگه میبینمتون ،آرزوی موفقیت روز افزون دارم برای شما و بقیه گروه
چه خاطره ای شد امشب دیدن این نمایش،دیدن یک کار خوب وسط صدای عزاداری بیرون از سالن و گرمای شدید داخل سالن و باز هم خنده های بی جا و وحشتناک یک تماشاگر ! با این حال از دیدن این کار بسیار لذت بردم خدا قوت میگم به همه گروه.
انقدر کار بدی بود که تاخیر ۳۵ دقیقه ای و گرمای سالن و تماشاچی حال خرابی که الکی دست میزد و میخندید تو عمق فاجعه گم میشد، انقدر بد که اگر آقای صفری نبودن ۵ دقیقه هم نمیشد تحملش کرد!! متاسفم برای خودم که از روی امتیاز و کامنت فیک تئاتر انتخاب میکنم!!
یه فرصیه هست که میگه انسان هنگام مرگ داخل تونلی با سرعت حرکت میکنه و گذشته خودشو مثل فیلم میبینه، آقای رنج بر به زیبا ترین شکل تماشاچی رو در قسمتی از این تونل با مارلون براندو همراه میکنه موفقیت این کار به نظر من دیالوگهای کلیدی اونه که معلومه بادقت و ظرافت زیاد نوشته شده که هر کدوم بیننده رو میبره به اعماق ذهنش و یاد آور یک صحنه آشنا از یک فیلم یا پوستر میشه، فانتزی و کابوس گونه بودن داستان هضم بی شباهت بودن ظاهری امام بخش و براندو را راحت میکند ، از خانم رسول زاده اولین کاری بود که میدیدم بازیشون رو بسیار پسندیدم (باید اقرار کنم با ذهنیت خوبی به تماشا نرفتم ولی شگفت زده بیرون اومدم)
اینم بگم که اگر نگم تو گلوم گیر میکنه،خانم هنرمندی که متاسفانه من نمیشناختم و حتی اسمتون رو نشنیده بودم (چون به ندرت تلویزیون میبینم خصوصا در ماه رمضان!!) حرکات شما وسط نمایش فقط تمرکز بازیگر رو بهم میزد،بلند نشدن شما در آخر و نشستن هنگام تشویق حضار خصوصا کنار استاد چاکناواریان نشانه اعتراض شما به کیفیت نمایش نیست نشانه.........
من معمولاً خیلى سخت در مورد کارى نظر مى دم ولى نمایش مارلون براندو تا الان ذهن منو درگیر خودش کرد و دلم خواست در موردش بنویسم و به نظرم جز کارهایى هست که فکرتونو درگیر مى کنه
اول از همه متن کار نقطه قوت کار نیست ولى متن جذابه ایه و مهم ترین عاملش سوژه ى جذاب اون هست که مارلون براندو هست بعد بازیها که من رو با خودش خیلى همراه کرد به خصوص سارا رسول زاده که دو نقش رو ایفا مى کرد
تونسته بود به خوبى دو نقش رو تفکیک کنه ولى اى کاش با دو لباس متفاوت این کار رو انجام مى داد چون در لحظه تغییر نقش انجام نمى شد و صحنه هاى مجزا داشت من رو خیلى با خودش همراه کرد شخصیت ضعیف مرلین مونرو و شخصیت انتقام جوى ماریا اشنایدر با حرکات بدنى ... دیدن ادامه ›› متفاوت
بعد از اون یلدا عباسى که تسلط خوبى روى نقشش داشت و به خوبى همراه با ریچارد صحنه رو هدایت مى کرد مهران امام بخش خوب بود ولى به نظرم مى تونست بازى هاى متفاوت ترى ارائه بده و پدر هم قابل قبول بود بازى با نور خوب بود ولى اى کاش بیشتر از عمق استفاده مى کردند چون صداى بازیگرها بعضى جاها زیادى بلند مى شد موسیقى رو هم دوست داشتم ولى مهم تر اینکه کاش به نکته هاى روشن زندگى مارلون براندو هم اشاره مى شد و جاى سکوت در این نمایش یک مقدار خالیه ولى به شدت ذهن مخاطب رو درگیر مى کنه من اجراى ششم رو دیدم و شاید یک بار دیگه برم براى دیدن یک اجراى قویتر
خسته نباشید و ممنون که به مخاطب احترام گذاشتید چون زحماتتون کاملاً مشخصه.
دیشب این نمایش رو دیدم ، خدا میدونه که چقدر استرس داشتم (با خوندن کامنتها ذهنیت داشتم که با یک فاجعه روبرو میشم) چند دقیقه که گذشت دیدم اون فاجعه ای که دوستان گفتن هم نیست، چرا آخه ما انقدر قدرت تخریب داریم خداییش!!!!! (یا من زیادی تاثیر پذیرم) بزرگترین ایراد کار قیمت بلیط و البته صدای سالن بود و اینکه کاش محدودیت سنی میذاشتن،شوخیها مناسب زیر ۱۲ سال نبود.
حق با شماست من الان دیدم (البته فکر کنم تازه اضافه کردن ،زیر ۱۵ سال هم نوشته!!) امیدوارم واقعا ممانعت به عمل بیاد،چون واقعا شوخیهاش مناسب این سنین نیست
موافقم جناب آقای دانش. چند بار با اصرار پسرم که خیلی تئاتر دوست داره وبا پرس و جو از دوستان و حتی اعضای تیوال پسرم رو با خودم بردم و پشیمون شدم.حتی با عرض پوزش یک بار مجبور شدم وسط نمایش سالن رو به خاطر پسرم ترک کنم. نتیجه این شد که دیگه تسلیم اصرارهاش نشدم و فعلا پسرم رو که در ابتدای سن نوجوانی هست همون تئاترای کودک میبرم. ولی گاها تو سالن میبینم بچه های معصوم رو که در معرض شنیدن چه کلمات و دیدن چه صحنه هایی هستن و واقعا متاسف میشم.
بسیار لذت بردم، بازیها عالی بود با احترام به خانم مهدخت مولایی و بازی بی نظیرشون از بازی آقای گرجی بیشتر لذت بردم مثل اینکه هیث لجر (جوکر کریستوفر نولان) اومده بود مستقل و ۸۰ دقیقه جلو روم داشت (با شیطنت های مشابه) بازی میکرد، خدا قوت عالی بودین.
عالی عالی عالی، مگه میشه درد کسی رو از خودش بهتر گفت؟! همگی عالی بودین خسته نباشین،انقدر عالی که میشه با بهنام شرفی عزیز بعد از حکم آشتی کرد (این نمایش بد جوری فکر رو درگیر میکنه، پس مثل من اشتباه نکنید و فرداش بلیط یه نمایش دیگه رو نگیرید، فکر کنم حد اقل ۳ روز ذهنم درگیرشه)
اول اینکه کاش یه قانون بزارن تلفنها رو جلو در بگیرن،اون آقا تپله نصف گوشت تنش آب شده انقدر که میگه خاموش کنید بعد یه خانمی یک ساعت و نیم از دو ساعت سرش تو گوشی بود اونم با حداکثر شدت نور (به خدا اگزجره نمیکنم!!!) دوم اینکه کاش دست تماشاگر رو ببندن به دسته صندلی (البته اگر این کارو بکنن اولی لازم نیست دیگه!!) آخه مگه هنده وسط تئاتر دست میزنید؟؟!!! مگه سیرک خلیل عقابه؟ سوم هم اینکه دیگه به امتیازای اینجا دقت نمیکنم نمایش خوبی بود (به جز کمی کشدار بودن و چنتا سوتی کوچیک) چرا امتیازش انقدر کمه؟