قابلیت هنرهای نمایشی در مسایل اموزشی و فرهنگی و حتی پزشکی و...متاسفانه در ایران مغفول مانده و اقای جباری مولانا کار پر ارزش و سختی را جهت استفاده از تیاتر برای بیان گوشه ای از تاریخ گذشته ایران در محل وقوع وحشتناک ترین اماکن شکنجه ساواک انتخاب و انصافا گروهشان علیرغم بسیاری از ملاحظات از جمله مسایل اخلاقی و روانی و فرهنگی موفق میشوند تا مخاطب را با خودشان به کمیته خوفناک ضد خرابکاری ساواک ببرند و هرچند بسیاری از شکنجه ها قابل نما یش نیست اما با جنایات ساواک و دلیر مردانی که به خاطر دفاع از عقیده تا پای جان ایستادگی میکردند آشنا سازند...و چه کار سختی است ایفای نقش شکنجه گران و شکنجه شدگان که بازیگران به خوبی با خلوص موفق می شوند ....کاش از عنصر صدا بیشتر استفاده میشد به خصوص که طراحی این مکان جهت موثرتر کردن صداها انجام شده بود ...یکی از شکنجه شدگان که زمان زیادی را در این کمیته گدرانده بود تعریف میکرد شکنجه ها رو به هر ترتیبی بود تحمل میکردیم اما صدای ناله های زنان و مردان زیر شکنجه سختترین شکنجه برای افراد زندانی بود .....به اقای مولانا و هنرمندان همکارشون که بسیار عالی و با تمام وجود تلاش میکردند صمیمانه تشکر میکنم وخسته نباشید میگم و امیدوارم در عرصه هنر و زندگی موفق باشند

خدا رو شکر که نه از تاتر ومولفه های تخصصی اون سر در میارم و نه به جنبه های تخصصی اون اصلا فکر میکنم ...من تاتر رو برای این انتخاب میکنم که لذت ببرم ...از متن های هوشمندانه ای که اینبار یک بانوی محترم از خانواده شیلدها به عنوان بنیان گذار صهیونیست ها با درایت نوشته و شاید روزها فکر من را مشغول خواهد ساخت ....و از بازیهای به غایت عالی از گروهی نام آشنا در هنر نمایش که خالصانه و با تمام وجود تلاش میکنند تا به نقشها زندگی ببخشند ....به نظرم وجود این گونه نمایشها و نوشته ها از نویسندگان به خصوص خانم این هنر نوید روزهای خوبی برای هنر نمایشی در ایران هست ...خواهش میکنم در نقد ها تمام ممیزیها و خط قرمزها و محدودیت های موجود را در نظر بگیریم ...در اینصورت میشه نویسنده این اثر و بازیگران و کارگردانش را تحسین کر د

اعتقد دارم هر کار تئاتری ارزش دیدن دارد چون حداقل نوشته خوبی است یا بازیگران خوبی دارد یاکارگردانی خوب یا موسیقی خوب و یا...حتی اگر هیچکدام را نداشت حداقل رگه هایی از عشق در آن هست که گروهی را بدون نفع مادی دور هم جمع میکند و با تلاش زیاد و طولانی کار رو صحنه میرود ...این کار نمایشی از حد اقلها ی زیادی برخوردار بود و عشقی که میشد در چهره گروهی جوان دید که تلاش میکنند تا رسیدن از عشق زمینی به آسمانی را از نظر مولانا روایت کنند .....کاش روی رپ خوان گروه که نماینده قشر سرگردان و معترض عشق هست بیشتر کار میشد ...کاش تفاوت عشق زمینی با هوس زمینی پر رنگتر بیان میشد کاش موسیقی زنده بود و یا حتی تصویری .....و کاش های دیگر ...اما به تمام این گروه جوان خسته نباشید میگم و آرزوی موفقیت بیشتر دارم .... از گروه رقص سما و کار دیدنیشون و طراح و رهبر گروهشون که عالی بودند به خاطر لحظات خوبی که فراهم کردند تشکر میکنم ....مطمئنم با رفع نقاط ضعف در آینده از این گره کارهای بیاد ماندنی را شاهد خواهیم بود انشااله

نمیدانم در مورد خانم گلاب آدینه چه باید گفت که حق مطلب ادا بشه ....هنرمند؟با فرهنگ،باتجربه،متین،بزرگوار،مهربان،قدرتمند،یا....هر مشخصه خوب دیگر .....بعد که میفهمی فرزند زنده یاد مستعان هستند همه اینها را درک میکنی.....امشب دوباره کاری زیبا با تمام پارامترهای لازم در این شرایط کرونایی دیدم و لذت بردم از این همه زیبایی و زحمت و مرارت و عشق ....باور کنید تا عشق نباشد نه میتوان اینهمه انسان را دور هم جمع کرد و با قدرت این اثر نمایشی مشکل را اجرا کرد و نه اصلا در هیچ معیاری خواهد گنجید.....بازی عالی و مثل همه کارهای قبلی آقای عمرانی ....تلاش به یاد ماندنی خانم نورا هاشمی و همراهی همه بازیگران باتجربه و جوان نمایش نزدیک ۳ ساعت انسان را از دنیای پر از رنج و بیعدالتی جدا و به جهان زیبای عشق مهمان میکند همان که خانم آدینه میخواستند....ممنون سرکار خانم بزرگوار و با فرهنگ و عزیز آدینه ....ممنون از همه گروه .....

نمیشی تاثیر گذار با طنزی جدی از روزمرگیها و بودنها در عین نبودن و زیستن در تکراری نگران کننده ....بازیهای درخشان....واقعا چه قیمتی میشه گذاشت برای این همه زحمت بدون چشمداشت ....بازیگرها طبق معمول بازیهای قبلیشون عالی و خوشحالم که با کاری از کارگردان و نویسنده ای از نسل جوان روبرو شدم که نشان میدهد تئاتر بوده و هست و خواهد بود با تمام مشکلات و مصائب و مرارتها .....

بعد از دیدن کار عالی کجایی ابراهیم دوباره شاهد یه کار بسیار خوب و تاثیر گذار از سرکار خانم عاج بودم ...کاری تاثیر گذار که علیرغم محدودیت های نمایشی در ایران به ولی توانسته بود به خوبی آدمهای گرفتار یک معضل اجتماعی ناشی از کج فهمیهای سیاسی را به نمایش در بیاره ....مملو از ایده های ناب .....و نگاه واقعی به انسان ....با تمام نکات مثبت و منفی وجود هر آدمی که دائم در مواجه با مشکلات عکس العملهای متفاوت داره و اینکه در نهایت همه در جامعه نقش داریم خواسته و یا ناخواسته و همه مسئول.....به مادر خانم عاج به خاطر مصیبت وارده تسلیت و به خاطر تربیت فرهیخته ای مثل ایشان تبریک عرض میکنم .....امیدوارم تعداد خانمهای نویسنده و هنرمندی مثل خانم عاج ...خانم بیان ...خانم غزالی و....بیشتر و شاهد کارهای فاخرشان باشیم

یه نمایش عالی و تاثیرگذار .....بعد از دیدن سگگ و حس خیلی خوب دیدن یه کار دلپذیر ،یه بار دیگه دیدن کاری از آقای تاراج با دید کاملا انسانی و قابل تامل در مورد انسانها خیلی برام دلنشین بود ،به خصوص بازیهای عالی که از اقای صالحی و خانم بدیعی و پناهنده و....تقریبا همه با طراحی صحنه فوق العاده همراه بود و اینکه در آخر این احساس بهت دست بده که شاید تو هم مجید باشی و یا بالقوه میتوانستی خوشرو و یا قربانیان خوشرو ...وبه این باور برسی که نقش جامعه و افراد در ناهنجاریهای اجتماعی هرگز نباید نادیده گرفته بشه.....ممنون از این گروه حرفه ای که با دغدغه جامعه و ناهنجاریها تلنگری به تماشاچیان میزنند که هان مواظب باش تا .....تشکر از همه شما

کلا تا به حال از آقای دژاکام کار ضعیف ندیدم...این نمایش علاوه بر ایجاد فضای شاد و پر خنده که این روزها خیلی لازمه...حرفها و نقد ها و دلنگرانیهای اکثریت جامعه رو با طنز می گفت وبازیهای خوب بازیگرانش 90 دقیقه همه رو میخندونه.....مطمِنا ازدیدن این نمایش لذت خواهید برد....به همه دست اندرکارانش خسته نباشید میگم و براشون ارزوی بهترینها رو دارم...توصیه میکنم این نمایش رو علاقه مندان تِاتر از دست ندن

بعضی از کارها تکرار نشدنی هستند.....دیدن عالیجناب پورصمیمی روی صحنه تجربه ای ناب از یک عمر تجربه هست که بی آلایش در معرض دید تماشاگر قرار میگیرد....چند باز بی اختیار میخواستم بایستم و برای عالیجناب دست بزنم.....خدا رو شکر که در شب اول موفق بدیدن شدم ....بعد از پایان نمایش به هر کسی که دوستش داشتم تماس گرفتم و توصیه کردم تا تماشای عشق و عاشقی رو در صحنه نمایش از دست نده....ممنون پیر دیر نمایش ...ممنون بزرگوار بی تکلف ....پاینده باشین عالیجناب پورصمیمی