چه کیفی کردیم 💫

چقدر چسبید که با تو دیدم😍

سلام و درود به محمد عزیز
سپاس از متن زیبات .
حقیقت اینه که طبقه اضافی روایتی است که در انتخابات ریاست جمهوری همین دوره درون ذهن من شکل گرفت . اینکه چرا و چگونه بماند برای " فراغتی " که همواره خواستگاه امر فلسفی است .
می خواهم از نقل قول زیگموند باومن ، فیلسوف لهستانی که خودت خیلی به جا در متنت آورده بودی استفاده ... دیدن ادامه ›› کنم :
" برخی به عمد به حاشیه رانده می شوند تا عده ای بتوانند در مرکز بمانند "
مرکز کجاست ؟ حاشیه کجاست ؟
مرکز ، امکان زندگی است . مرکز ، امکان آشکارگی است . مرکز ، سرمایه است . مرکز ، هژمونی است . مرکز ، قدرت و ساختار و نظم و قانون های خودساخته است .
حاشیه ، تقدیر است . حاشیه ، فقر است . حاشیه ، فقدان آموزش و بهداشت است . حاشیه ، شرم پدران و مادران از ضرورتی است که آنها را مجبور کرد در شبی شوم ، کنار یکدیگر بخسبند و یک عمر در پاسخگویی به فرزندانشان ناتوان باشند . حاشیه ، پرسش های بی پاسخ است . یک کلام : حاشیه ، فقدان کنش است .
حاشیه و مرکز دو قطب همیشگی در تاریخ ما بوده اند و به شکلی دیالکتیکی حضور یکدیگر را پوشش می داده اند اما مفهوم معاصربودگی این رابطه را به هم ریخت .
امروز معنای حاشیه اما به " اضافه " بدل گشته است . آنانکه نمی توانند سرمایه دار باشند ، آنانکه نمی توانند یک میلیون را بدل به یک میلیارد کنند ، هوش ِ ماندن در مرکز را ندارند . آنان دیگر حاشیه نیستند . آنان در حاشیه می زیند اما اضافی اند .
محمد عزیز ...
پیوند جدیدی میان دموکراسی ، سرمایه داری ، بازار آزاد ، مذهب ، حقوق بشر با فاشیسم در حال شکل گیری است . پیوندی نامبارک و شوم با زبانی چرب و نرم . زبانی که تمام واژه ها را به بردگی می کشد تا زمان ، شدت یابد . شدتِ سرکوب .
ما نه تنها در حاشیه ایم بلکه به تعبیر فوکو بدل به امور زائد و اضافی گشته ایم .
شکی خوره وار بر روان تک تک ما حاکم گشته و همه ما را به انزوا و مهاجرت از خویشتنِ خویش سوق داده است . آن شک ، فرارسیدن " حوالت تاریخی " این جمله است :
_ تغییر ، متغیر گشته است .
انقلاب ، ناامنی آینده است و اصلاح ، صلح با فساد .
کنش ورزی ، صورت بندی مفهومی معقول ِ خویش را از دست داده است .
اینک مرکزنشینان حتی مرزهای حاشیه ها را نیز فتح کرده اند و به عدم توانایی ما در روایت خویش ، می خندند . ما توانایی روایت خویش را نداریم چرا که جایی نداریم . زمینی ، آسمانی ، اخلاقی ، فرهنگی ، خدایی .
ما طبقه اضافی هستیم . ما " هیچ " نداریم و تنها دارایی‌مان " هیچ " است .
طبقه اضافی روایت این " هیچ " است و تلاش می کند به آنان که می خواهند به " عمد در مرکز " بمانند تذکار دهد :
در نسبت با " هیچ " ، مرکز دود می شود و به هوا پراکنده می گردد .

یک کلام کیف کردم، عالی بود

رکسانای عزیز
خیلی ممنونیم که به تماشای نمایش ما نشستید. این‌که کار رو دوست داشتید و تا این حد باهاش ارتباط گرفتید باعث افتخار ماست. مرسی که اینو به ما منتقل کردید.

خانوم فیاض عزیز و گرامی
افتخار من بود ❤️
ممنون از تهیه‌ی این اثر 💐

به نظرتون زیباترین لحظه خلق شده در اثر همین سکوت سنگین و فروپاشی عمیق بعد از افتادن پرده نبود؟

و اینکه اگر شما نویسنده یا کارگردان بودید این لحظه رو چطور خلق می‌کردید؟
علت سوالم اینه من هم عین شما اول نگران سلامتی بقیه شدم اما راستش هرچی فکر کردم هیچ پیشنهاد بهتری با این میزان اثربخشی برای ارائه نداشتم و ندارم... مخصوصا با توجه به سبک اجرا و دختربچه و مادر و مادربزرگ سیبیل دار!!!

نکته خوبی رو گفتید. دارم فکر می کنم به اینکه زیبایی اثر چقدر باشه اشکالی نداره آدم ها آزار ببینن؟ فکر کنم این سوال اخلاقی/فلسفی/قانونی باشه که باید بهش فکر کنیم.
اما مسئله اینه که مطمئن نیستم بشه در تیوال در توضیحات نمایش قانونا اعلام کرد که در صحنه قراره چند نفر همزمان سیگار بکشن، خب آدم هایی مثل من داریم نظر می دیم اینجا و اعلام می کنیم که بقیه وقتی دارن بلیط می گیرن احتمالا نظرات رو بخونن و حق انتخاب داشته باشن. اینجوری میشه بدون نگرانی از آزار بقیه از نمایش به این خوبی و اون صحنه که واقعا من هم به نظرم شاهکاره لذت برد

حق دارید ... من هم فکر می‌کنم اینجا قابل بحث نیست ... ولی خب خیلی ذهنم رو درگیر کرده ... موضوع مهمیه‌ها اما خیلی موضوعات مهم دقیقا از همین جنس هستن ... هم درگیر تفاوت‌های فردی میشن و هم راهکار اجرایی براشون نیست ... حق دارید 🙏☘️